Χατζημαρκάκης: «80 δις κέρδισε η Γερμανία από την κρίση, οφείλει να τα μοιράσει»

Ο Ελληνικής καταγωγής ευρωβουλευτής υπογραμμίζει ότι δεν είναι πλέον στόχος όλων η διάσωση της Ελλάδας.

«Η διάσωση δεν είναι πλέον στόχος όλων», δηλώνει σε συνέντευξη του στο ΑΜΠΕ ο ελληνικής καταγωγής ευρωβουλευτής Γιώργος Χατζημαρκάκης, ο οποίος ανήκει στο- συμμετέχον στην κυβέρνηση Μέρκελ- κόμμα των Γερμανών Ελεύθερων Δημοκρατών.
Ο κ. Χατζημαρκάκης υπογραμμίζει ότι....
η γερμανική κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει χρόνο εν όψει των εκλογών του 2013 και καλεί τη Γερμανία να καταλάβει το ρόλο της έχοντας κερδίσει, όπως λέει μέχρι τώρα, 80 δις λόγω της κρίσης, τα οποία «οφείλει να μοιράσει ηθικά και τίμια».
Σημειώνει επίσης ότι το ελληνικό χρέος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί βιώσιμο και θα πρέπει να γίνει κούρεμα.

Ολόκληρη η συνέντευξη του κ. Χατζημαρκάκη στο Αθηναϊκό Πρακτορείο: Ερ: Πώς κρίνετε το αποτέλεσμα της συνόδου του Eurogroup για την Ελλάδα; Απ: Είναι απογοητευτικό ότι άλλη μία φορά η πολιτική παίζει με τα νεύρα των πολιτών και προκαλεί τις αντιδράσεις των αγορών. Από την άλλη πλευρά είναι πλέον σαφές ότι η διάσωση της Ελλάδας δεν είναι ο στόχος όλων. Ήταν εντυπωσιακό ότι ειδικά στον γερμανικό Τύπο ειδικά αυτή η Σύνοδος δεν έπαιζε μεγάλο ρόλο. Αυτό που ζητείται είναι εποικοδομητική λύση κι εκεί υπάρχουν, δυστυχώς, ακόμα διαφορές. Παρ΄ όλο που δέχτηκαν όλοι, συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών, ότι η Ελλάδα υλοποιεί το πρόγραμμα. Πιστεύω πως έχει λυθεί το πολιτικό ζήτημα, αλλά παραμένει ανοικτό το τεχνικό. Ερ: Γιατί οι Ευρωπαίοι ηγέτες άφησαν πάλι την Ελλάδα με αβέβαιο μέλλον, χωρίς να καταλήξουν σε συμφωνία; Απ: Η διαμάχη Ουάσινγκτον - Βερολίνου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ο μεγάλος διχασμός». Ενώ το ΔΝΤ ζητά μία μακροπρόθεσμη οριστική λύση, το Βερολίνο, λόγω των εκλογών το Σεπτέμβριο του 2013, προσπαθεί να κερδίσει χρόνο επιτείνοντας τη στρατηγική της σύγχυσης. Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι χωρίς καινούριο κούρεμα η βιωσιμότητα του χρέους είναι αδύνατη. Επειδή καινούριο κούρεμα, θα σημαίνει συμμετοχή του επίσημου θεσμικού τομέα γεγονός που θα έχει συνέπεια να πληρώσει ο Γερμανός -και όχι μόνον- φορολογούμενος, η κυρία Μέρκελ κινδυνεύει να αποδειχθεί ανακόλουθη έχοντας υποσχεθεί ότι η διάσωση της Ελλάδας δεν κοστίζει. Ερ: Στην Ελλάδα είναι σήμερα βαρύ το κλίμα για τη Γερμανία. Πολλοί καταλογίζουν ευθύνες στον κ. Σόιμπλε για τη μη επίτευξη συμφωνίας. Απ: Είναι κατανοητό ότι το κλίμα στην Ελλάδα είναι βαρύ με όλα τα στρατηγικά λάθη που προέρχονται από το Βερολίνο από τη στιγμή που ξέσπασε η δημοσιονομική κρίση. Κατανοώ και την οργή προς τον κ. Σόιμπλε, ο οποίος όμως δεν είναι μόνος υπεύθυνος για την κυβερνητική πολιτική. Ας θυμηθούμε ότι ήταν επιλογή της κυρίας Μέρκελ να ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα του ΔΝΤ. Εκεί που φτάσαμε και με τη στροφή της κυρίας Μέρκελ υπέρ της διάσωσης της χώρας, θα έπρεπε η Γερμανία και ιστορικά να καταλάβει το ρόλο της έχοντας επωφεληθεί οικονομικά και πολιτικά από τους Ευρωπαίους εταίρους και έχοντας σήμερα μαζέψει τεράστια κέρδη λόγω της κρίσης, τα οποία ηθικά οφείλουν να μοιραστούν τίμια. Με τα 80 δισεκ ευρώ που κέρδισαν, βάσει του χαμηλού επιτοκίου των γερμανικών ομολόγων, θα ήταν πολύ εύκολο για τη Γερμανία να καλύψει το κενό των 33 δισεκ ευρώ, το οποίο δημιουργείται λόγω της επιμήκυνσης. Ερ: Η Γερμανία θέλει πραγματικά να βοηθήσει την Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ; Μήπως υπάρχουν άλλες σκέψεις; Απ: Η κυρίαρχη σκέψη της γερμανικής κυβέρνησης είναι να κερδίσει τις εκλογές το 2013. Η στροφή προς την Ελλάδα, γίνεται χωρίς απότομες αλλαγές πολιτικής άποψης, οι οποίες δεν τιμωρούνται από τους ψηφοφόρους. Αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα από τη δημοφιλία της καγκελαρίου, η οποία πριν και μετά την αλλαγή στάσεως απέναντι στην Ελλάδα, παρέμεινε στα ίδια επίπεδα. Όμως, μετά από τρία χρόνια, η γερμανική κυβέρνηση επιτέλους κατάλαβε ότι η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη δεν είναι μόνο ζήτημα κόστους, αλλά έχει και μεγάλη πολιτική διάσταση. Αυτή η ευρωπαϊκή πολιτική διάσταση του ζητήματος κυριαρχεί στο μυαλό των περισσότερων πολιτικών της Γερμανίας. Γνωρίζουν το πρόβλημα. Όμως, δυστυχώς, δεν ξεχνούν την ατζέντα της πολιτικής επιβίωσης. Ερ: Είναι το ελληνικό χρέος βιώσιμο; Και αν όχι, πώς μπορεί να καταστεί βιώσιμο; Απ: Το χρέος σε σύγκριση με το ΑΕΠ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί βιώσιμο. Ο πιο απλός τρόπος θα ήταν να αφαιρεθεί μέρος του χρέους μέσω ενός κουρέματος. Επειδή, όμως, πολιτικά αυτό φαίνεται δύσκολο, η επαναγορά του ελληνικού χρέους με νέους όρους με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης είναι μία άλλη λύση. Η μη πληρωμή επιτοκίου προς τους Ευρωπαίους δανειστές βάσει διμερούς συμφωνίας θα αποτελούσε μία τρίτη λύση. Γι αυτό και συζητιέται μεταξύ των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών, ένα συλλογικό πακέτο που περιέχει ένα κοκτέιλ μέτρων. Βασική λύση ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να είναι να μεγαλώσει το ΑΕΠ της Ελλάδας για να κλείσει η απόσταση του ΑΕΠ με το χρέος. Ερ: Υπάρχει σύγκρουση Γερμανίας με το ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος, όπως γράφει το «Bloomberg»; Απ: Όντως υπάρχει μία διαφορά όσον αφορά το πιο σημαντικό μέτρο μείωσης του χρέους, το κούρεμα. Ενώ το ΔΝΤ υποστηρίζει το κούρεμα, αν και με αυτόν τον τρόπο αγγίζεται ο επίσημος τομέας, το Βερολίνο εναντιώνεται για τους λόγους που προανέφερα. Ερ: «Η Γερμανία αντιστέκεται. Καμία συμφωνία για βοήθεια στην Ελλάδα» γράφει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica. Δεν πρέπει η Αθήνα να λάβει άμεσα την επόμενη δόση για να μπορέσει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις; Απ: Η Ελλάδα εκτός του χρέους, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έχει πρωτογενές πλεόνασμα κι αυτό είναι απολύτως θετικό γιατί είναι αποτέλεσμα μεγάλου αγώνα της κοινωνίας και ήταν προϋπόθεση για μια θετική εικόνα της χώρας στους δανειστές. Εισπράττει από τον λαό και την οικονομία υπό ακραία αντίξοες συνθήκες. Βασικές ανάγκες λοιπόν κατά ένα μέρος καλύπτονται, αλλά προφανώς όχι όλες. Και ταυτόχρονα δεν μπορεί να εκπληρώσει και τις υποχρεώσεις σε αγορές και δανειστές. Είναι ξεκάθαρο πως δεν υπάρχουν περιθώρια και τα χρήματα πρέπει να εκταμιευτούν και να δοθούν». Πηγή: www.lifo.gr

Ολόκληρη η συνέντευξη του κ. Χατζημαρκάκη στο Αθηναϊκό Πρακτορείο: Ερ: Πώς κρίνετε το αποτέλεσμα της συνόδου του Eurogroup για την Ελλάδα; Απ: Είναι απογοητευτικό ότι άλλη μία φορά η πολιτική παίζει με τα νεύρα των πολιτών και προκαλεί τις αντιδράσεις των αγορών. Από την άλλη πλευρά είναι πλέον σαφές ότι η διάσωση της Ελλάδας δεν είναι ο στόχος όλων. Ήταν εντυπωσιακό ότι ειδικά στον γερμανικό Τύπο ειδικά αυτή η Σύνοδος δεν έπαιζε μεγάλο ρόλο. Αυτό που ζητείται είναι εποικοδομητική λύση κι εκεί υπάρχουν, δυστυχώς, ακόμα διαφορές. Παρ΄ όλο που δέχτηκαν όλοι, συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών, ότι η Ελλάδα υλοποιεί το πρόγραμμα. Πιστεύω πως έχει λυθεί το πολιτικό ζήτημα, αλλά παραμένει ανοικτό το τεχνικό. Ερ: Γιατί οι Ευρωπαίοι ηγέτες άφησαν πάλι την Ελλάδα με αβέβαιο μέλλον, χωρίς να καταλήξουν σε συμφωνία; Απ: Η διαμάχη Ουάσινγκτον - Βερολίνου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ο μεγάλος διχασμός». Ενώ το ΔΝΤ ζητά μία μακροπρόθεσμη οριστική λύση, το Βερολίνο, λόγω των εκλογών το Σεπτέμβριο του 2013, προσπαθεί να κερδίσει χρόνο επιτείνοντας τη στρατηγική της σύγχυσης. Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι χωρίς καινούριο κούρεμα η βιωσιμότητα του χρέους είναι αδύνατη. Επειδή καινούριο κούρεμα, θα σημαίνει συμμετοχή του επίσημου θεσμικού τομέα γεγονός που θα έχει συνέπεια να πληρώσει ο Γερμανός -και όχι μόνον- φορολογούμενος, η κυρία Μέρκελ κινδυνεύει να αποδειχθεί ανακόλουθη έχοντας υποσχεθεί ότι η διάσωση της Ελλάδας δεν κοστίζει. Ερ: Στην Ελλάδα είναι σήμερα βαρύ το κλίμα για τη Γερμανία. Πολλοί καταλογίζουν ευθύνες στον κ. Σόιμπλε για τη μη επίτευξη συμφωνίας. Απ: Είναι κατανοητό ότι το κλίμα στην Ελλάδα είναι βαρύ με όλα τα στρατηγικά λάθη που προέρχονται από το Βερολίνο από τη στιγμή που ξέσπασε η δημοσιονομική κρίση. Κατανοώ και την οργή προς τον κ. Σόιμπλε, ο οποίος όμως δεν είναι μόνος υπεύθυνος για την κυβερνητική πολιτική. Ας θυμηθούμε ότι ήταν επιλογή της κυρίας Μέρκελ να ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα του ΔΝΤ. Εκεί που φτάσαμε και με τη στροφή της κυρίας Μέρκελ υπέρ της διάσωσης της χώρας, θα έπρεπε η Γερμανία και ιστορικά να καταλάβει το ρόλο της έχοντας επωφεληθεί οικονομικά και πολιτικά από τους Ευρωπαίους εταίρους και έχοντας σήμερα μαζέψει τεράστια κέρδη λόγω της κρίσης, τα οποία ηθικά οφείλουν να μοιραστούν τίμια. Με τα 80 δισεκ ευρώ που κέρδισαν, βάσει του χαμηλού επιτοκίου των γερμανικών ομολόγων, θα ήταν πολύ εύκολο για τη Γερμανία να καλύψει το κενό των 33 δισεκ ευρώ, το οποίο δημιουργείται λόγω της επιμήκυνσης. Ερ: Η Γερμανία θέλει πραγματικά να βοηθήσει την Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ; Μήπως υπάρχουν άλλες σκέψεις; Απ: Η κυρίαρχη σκέψη της γερμανικής κυβέρνησης είναι να κερδίσει τις εκλογές το 2013. Η στροφή προς την Ελλάδα, γίνεται χωρίς απότομες αλλαγές πολιτικής άποψης, οι οποίες δεν τιμωρούνται από τους ψηφοφόρους. Αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα από τη δημοφιλία της καγκελαρίου, η οποία πριν και μετά την αλλαγή στάσεως απέναντι στην Ελλάδα, παρέμεινε στα ίδια επίπεδα. Όμως, μετά από τρία χρόνια, η γερμανική κυβέρνηση επιτέλους κατάλαβε ότι η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη δεν είναι μόνο ζήτημα κόστους, αλλά έχει και μεγάλη πολιτική διάσταση. Αυτή η ευρωπαϊκή πολιτική διάσταση του ζητήματος κυριαρχεί στο μυαλό των περισσότερων πολιτικών της Γερμανίας. Γνωρίζουν το πρόβλημα. Όμως, δυστυχώς, δεν ξεχνούν την ατζέντα της πολιτικής επιβίωσης. Ερ: Είναι το ελληνικό χρέος βιώσιμο; Και αν όχι, πώς μπορεί να καταστεί βιώσιμο; Απ: Το χρέος σε σύγκριση με το ΑΕΠ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί βιώσιμο. Ο πιο απλός τρόπος θα ήταν να αφαιρεθεί μέρος του χρέους μέσω ενός κουρέματος. Επειδή, όμως, πολιτικά αυτό φαίνεται δύσκολο, η επαναγορά του ελληνικού χρέους με νέους όρους με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης είναι μία άλλη λύση. Η μη πληρωμή επιτοκίου προς τους Ευρωπαίους δανειστές βάσει διμερούς συμφωνίας θα αποτελούσε μία τρίτη λύση. Γι αυτό και συζητιέται μεταξύ των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών, ένα συλλογικό πακέτο που περιέχει ένα κοκτέιλ μέτρων. Βασική λύση ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να είναι να μεγαλώσει το ΑΕΠ της Ελλάδας για να κλείσει η απόσταση του ΑΕΠ με το χρέος. Ερ: Υπάρχει σύγκρουση Γερμανίας με το ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος, όπως γράφει το «Bloomberg»; Απ: Όντως υπάρχει μία διαφορά όσον αφορά το πιο σημαντικό μέτρο μείωσης του χρέους, το κούρεμα. Ενώ το ΔΝΤ υποστηρίζει το κούρεμα, αν και με αυτόν τον τρόπο αγγίζεται ο επίσημος τομέας, το Βερολίνο εναντιώνεται για τους λόγους που προανέφερα. Ερ: «Η Γερμανία αντιστέκεται. Καμία συμφωνία για βοήθεια στην Ελλάδα» γράφει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica. Δεν πρέπει η Αθήνα να λάβει άμεσα την επόμενη δόση για να μπορέσει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις; Απ: Η Ελλάδα εκτός του χρέους, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έχει πρωτογενές πλεόνασμα κι αυτό είναι απολύτως θετικό γιατί είναι αποτέλεσμα μεγάλου αγώνα της κοινωνίας και ήταν προϋπόθεση για μια θετική εικόνα της χώρας στους δανειστές. Εισπράττει από τον λαό και την οικονομία υπό ακραία αντίξοες συνθήκες. Βασικές ανάγκες λοιπόν κατά ένα μέρος καλύπτονται, αλλά προφανώς όχι όλες. Και ταυτόχρονα δεν μπορεί να εκπληρώσει και τις υποχρεώσεις σε αγορές και δανειστές. Είναι ξεκάθαρο πως δεν υπάρχουν περιθώρια και τα χρήματα πρέπει να εκταμιευτούν και να δοθούν». Πηγή: www.lifo.gr

Ολόκληρη η συνέντευξη του κ. Χατζημαρκάκη στο Αθηναϊκό Πρακτορείο: Ερ: Πώς κρίνετε το αποτέλεσμα της συνόδου του Eurogroup για την Ελλάδα; Απ: Είναι απογοητευτικό ότι άλλη μία φορά η πολιτική παίζει με τα νεύρα των πολιτών και προκαλεί τις αντιδράσεις των αγορών. Από την άλλη πλευρά είναι πλέον σαφές ότι η διάσωση της Ελλάδας δεν είναι ο στόχος όλων. Ήταν εντυπωσιακό ότι ειδικά στον γερμανικό Τύπο ειδικά αυτή η Σύνοδος δεν έπαιζε μεγάλο ρόλο. Αυτό που ζητείται είναι εποικοδομητική λύση κι εκεί υπάρχουν, δυστυχώς, ακόμα διαφορές. Παρ΄ όλο που δέχτηκαν όλοι, συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών, ότι η Ελλάδα υλοποιεί το πρόγραμμα. Πιστεύω πως έχει λυθεί το πολιτικό ζήτημα, αλλά παραμένει ανοικτό το τεχνικό. Ερ: Γιατί οι Ευρωπαίοι ηγέτες άφησαν πάλι την Ελλάδα με αβέβαιο μέλλον, χωρίς να καταλήξουν σε συμφωνία; Απ: Η διαμάχη Ουάσινγκτον - Βερολίνου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ο μεγάλος διχασμός». Ενώ το ΔΝΤ ζητά μία μακροπρόθεσμη οριστική λύση, το Βερολίνο, λόγω των εκλογών το Σεπτέμβριο του 2013, προσπαθεί να κερδίσει χρόνο επιτείνοντας τη στρατηγική της σύγχυσης. Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι χωρίς καινούριο κούρεμα η βιωσιμότητα του χρέους είναι αδύνατη. Επειδή καινούριο κούρεμα, θα σημαίνει συμμετοχή του επίσημου θεσμικού τομέα γεγονός που θα έχει συνέπεια να πληρώσει ο Γερμανός -και όχι μόνον- φορολογούμενος, η κυρία Μέρκελ κινδυνεύει να αποδειχθεί ανακόλουθη έχοντας υποσχεθεί ότι η διάσωση της Ελλάδας δεν κοστίζει. Ερ: Στην Ελλάδα είναι σήμερα βαρύ το κλίμα για τη Γερμανία. Πολλοί καταλογίζουν ευθύνες στον κ. Σόιμπλε για τη μη επίτευξη συμφωνίας. Απ: Είναι κατανοητό ότι το κλίμα στην Ελλάδα είναι βαρύ με όλα τα στρατηγικά λάθη που προέρχονται από το Βερολίνο από τη στιγμή που ξέσπασε η δημοσιονομική κρίση. Κατανοώ και την οργή προς τον κ. Σόιμπλε, ο οποίος όμως δεν είναι μόνος υπεύθυνος για την κυβερνητική πολιτική. Ας θυμηθούμε ότι ήταν επιλογή της κυρίας Μέρκελ να ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα του ΔΝΤ. Εκεί που φτάσαμε και με τη στροφή της κυρίας Μέρκελ υπέρ της διάσωσης της χώρας, θα έπρεπε η Γερμανία και ιστορικά να καταλάβει το ρόλο της έχοντας επωφεληθεί οικονομικά και πολιτικά από τους Ευρωπαίους εταίρους και έχοντας σήμερα μαζέψει τεράστια κέρδη λόγω της κρίσης, τα οποία ηθικά οφείλουν να μοιραστούν τίμια. Με τα 80 δισεκ ευρώ που κέρδισαν, βάσει του χαμηλού επιτοκίου των γερμανικών ομολόγων, θα ήταν πολύ εύκολο για τη Γερμανία να καλύψει το κενό των 33 δισεκ ευρώ, το οποίο δημιουργείται λόγω της επιμήκυνσης. Ερ: Η Γερμανία θέλει πραγματικά να βοηθήσει την Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ; Μήπως υπάρχουν άλλες σκέψεις; Απ: Η κυρίαρχη σκέψη της γερμανικής κυβέρνησης είναι να κερδίσει τις εκλογές το 2013. Η στροφή προς την Ελλάδα, γίνεται χωρίς απότομες αλλαγές πολιτικής άποψης, οι οποίες δεν τιμωρούνται από τους ψηφοφόρους. Αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα από τη δημοφιλία της καγκελαρίου, η οποία πριν και μετά την αλλαγή στάσεως απέναντι στην Ελλάδα, παρέμεινε στα ίδια επίπεδα. Όμως, μετά από τρία χρόνια, η γερμανική κυβέρνηση επιτέλους κατάλαβε ότι η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη δεν είναι μόνο ζήτημα κόστους, αλλά έχει και μεγάλη πολιτική διάσταση. Αυτή η ευρωπαϊκή πολιτική διάσταση του ζητήματος κυριαρχεί στο μυαλό των περισσότερων πολιτικών της Γερμανίας. Γνωρίζουν το πρόβλημα. Όμως, δυστυχώς, δεν ξεχνούν την ατζέντα της πολιτικής επιβίωσης. Ερ: Είναι το ελληνικό χρέος βιώσιμο; Και αν όχι, πώς μπορεί να καταστεί βιώσιμο; Απ: Το χρέος σε σύγκριση με το ΑΕΠ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί βιώσιμο. Ο πιο απλός τρόπος θα ήταν να αφαιρεθεί μέρος του χρέους μέσω ενός κουρέματος. Επειδή, όμως, πολιτικά αυτό φαίνεται δύσκολο, η επαναγορά του ελληνικού χρέους με νέους όρους με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης είναι μία άλλη λύση. Η μη πληρωμή επιτοκίου προς τους Ευρωπαίους δανειστές βάσει διμερούς συμφωνίας θα αποτελούσε μία τρίτη λύση. Γι αυτό και συζητιέται μεταξύ των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών, ένα συλλογικό πακέτο που περιέχει ένα κοκτέιλ μέτρων. Βασική λύση ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να είναι να μεγαλώσει το ΑΕΠ της Ελλάδας για να κλείσει η απόσταση του ΑΕΠ με το χρέος. Ερ: Υπάρχει σύγκρουση Γερμανίας με το ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος, όπως γράφει το «Bloomberg»; Απ: Όντως υπάρχει μία διαφορά όσον αφορά το πιο σημαντικό μέτρο μείωσης του χρέους, το κούρεμα. Ενώ το ΔΝΤ υποστηρίζει το κούρεμα, αν και με αυτόν τον τρόπο αγγίζεται ο επίσημος τομέας, το Βερολίνο εναντιώνεται για τους λόγους που προανέφερα. Ερ: «Η Γερμανία αντιστέκεται. Καμία συμφωνία για βοήθεια στην Ελλάδα» γράφει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica. Δεν πρέπει η Αθήνα να λάβει άμεσα την επόμενη δόση για να μπορέσει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις; Απ: Η Ελλάδα εκτός του χρέους, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έχει πρωτογενές πλεόνασμα κι αυτό είναι απολύτως θετικό γιατί είναι αποτέλεσμα μεγάλου αγώνα της κοινωνίας και ήταν προϋπόθεση για μια θετική εικόνα της χώρας στους δανειστές. Εισπράττει από τον λαό και την οικονομία υπό ακραία αντίξοες συνθήκες. Βασικές ανάγκες λοιπόν κατά ένα μέρος καλύπτονται, αλλά προφανώς όχι όλες. Και ταυτόχρονα δεν μπορεί να εκπληρώσει και τις υποχρεώσεις σε αγορές και δανειστές. Είναι ξεκάθαρο πως δεν υπάρχουν περιθώρια και τα χρήματα πρέπει να εκταμιευτούν και να δοθούν». Πηγή: www.lifo.gr

Ολόκληρη η συνέντευξη του κ. Χατζημαρκάκη στο Αθηναϊκό Πρακτορείο: Ερ: Πώς κρίνετε το αποτέλεσμα της συνόδου του Eurogroup για την Ελλάδα; Απ: Είναι απογοητευτικό ότι άλλη μία φορά η πολιτική παίζει με τα νεύρα των πολιτών και προκαλεί τις αντιδράσεις των αγορών. Από την άλλη πλευρά είναι πλέον σαφές ότι η διάσωση της Ελλάδας δεν είναι ο στόχος όλων. Ήταν εντυπωσιακό ότι ειδικά στον γερμανικό Τύπο ειδικά αυτή η Σύνοδος δεν έπαιζε μεγάλο ρόλο. Αυτό που ζητείται είναι εποικοδομητική λύση κι εκεί υπάρχουν, δυστυχώς, ακόμα διαφορές. Παρ΄ όλο που δέχτηκαν όλοι, συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών, ότι η Ελλάδα υλοποιεί το πρόγραμμα. Πιστεύω πως έχει λυθεί το πολιτικό ζήτημα, αλλά παραμένει ανοικτό το τεχνικό. Ερ: Γιατί οι Ευρωπαίοι ηγέτες άφησαν πάλι την Ελλάδα με αβέβαιο μέλλον, χωρίς να καταλήξουν σε συμφωνία; Απ: Η διαμάχη Ουάσινγκτον - Βερολίνου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ο μεγάλος διχασμός». Ενώ το ΔΝΤ ζητά μία μακροπρόθεσμη οριστική λύση, το Βερολίνο, λόγω των εκλογών το Σεπτέμβριο του 2013, προσπαθεί να κερδίσει χρόνο επιτείνοντας τη στρατηγική της σύγχυσης. Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι χωρίς καινούριο κούρεμα η βιωσιμότητα του χρέους είναι αδύνατη. Επειδή καινούριο κούρεμα, θα σημαίνει συμμετοχή του επίσημου θεσμικού τομέα γεγονός που θα έχει συνέπεια να πληρώσει ο Γερμανός -και όχι μόνον- φορολογούμενος, η κυρία Μέρκελ κινδυνεύει να αποδειχθεί ανακόλουθη έχοντας υποσχεθεί ότι η διάσωση της Ελλάδας δεν κοστίζει. Ερ: Στην Ελλάδα είναι σήμερα βαρύ το κλίμα για τη Γερμανία. Πολλοί καταλογίζουν ευθύνες στον κ. Σόιμπλε για τη μη επίτευξη συμφωνίας. Απ: Είναι κατανοητό ότι το κλίμα στην Ελλάδα είναι βαρύ με όλα τα στρατηγικά λάθη που προέρχονται από το Βερολίνο από τη στιγμή που ξέσπασε η δημοσιονομική κρίση. Κατανοώ και την οργή προς τον κ. Σόιμπλε, ο οποίος όμως δεν είναι μόνος υπεύθυνος για την κυβερνητική πολιτική. Ας θυμηθούμε ότι ήταν επιλογή της κυρίας Μέρκελ να ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα του ΔΝΤ. Εκεί που φτάσαμε και με τη στροφή της κυρίας Μέρκελ υπέρ της διάσωσης της χώρας, θα έπρεπε η Γερμανία και ιστορικά να καταλάβει το ρόλο της έχοντας επωφεληθεί οικονομικά και πολιτικά από τους Ευρωπαίους εταίρους και έχοντας σήμερα μαζέψει τεράστια κέρδη λόγω της κρίσης, τα οποία ηθικά οφείλουν να μοιραστούν τίμια. Με τα 80 δισεκ ευρώ που κέρδισαν, βάσει του χαμηλού επιτοκίου των γερμανικών ομολόγων, θα ήταν πολύ εύκολο για τη Γερμανία να καλύψει το κενό των 33 δισεκ ευρώ, το οποίο δημιουργείται λόγω της επιμήκυνσης. Ερ: Η Γερμανία θέλει πραγματικά να βοηθήσει την Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ; Μήπως υπάρχουν άλλες σκέψεις; Απ: Η κυρίαρχη σκέψη της γερμανικής κυβέρνησης είναι να κερδίσει τις εκλογές το 2013. Η στροφή προς την Ελλάδα, γίνεται χωρίς απότομες αλλαγές πολιτικής άποψης, οι οποίες δεν τιμωρούνται από τους ψηφοφόρους. Αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα από τη δημοφιλία της καγκελαρίου, η οποία πριν και μετά την αλλαγή στάσεως απέναντι στην Ελλάδα, παρέμεινε στα ίδια επίπεδα. Όμως, μετά από τρία χρόνια, η γερμανική κυβέρνηση επιτέλους κατάλαβε ότι η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη δεν είναι μόνο ζήτημα κόστους, αλλά έχει και μεγάλη πολιτική διάσταση. Αυτή η ευρωπαϊκή πολιτική διάσταση του ζητήματος κυριαρχεί στο μυαλό των περισσότερων πολιτικών της Γερμανίας. Γνωρίζουν το πρόβλημα. Όμως, δυστυχώς, δεν ξεχνούν την ατζέντα της πολιτικής επιβίωσης. Ερ: Είναι το ελληνικό χρέος βιώσιμο; Και αν όχι, πώς μπορεί να καταστεί βιώσιμο; Απ: Το χρέος σε σύγκριση με το ΑΕΠ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί βιώσιμο. Ο πιο απλός τρόπος θα ήταν να αφαιρεθεί μέρος του χρέους μέσω ενός κουρέματος. Επειδή, όμως, πολιτικά αυτό φαίνεται δύσκολο, η επαναγορά του ελληνικού χρέους με νέους όρους με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης είναι μία άλλη λύση. Η μη πληρωμή επιτοκίου προς τους Ευρωπαίους δανειστές βάσει διμερούς συμφωνίας θα αποτελούσε μία τρίτη λύση. Γι αυτό και συζητιέται μεταξύ των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών, ένα συλλογικό πακέτο που περιέχει ένα κοκτέιλ μέτρων. Βασική λύση ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να είναι να μεγαλώσει το ΑΕΠ της Ελλάδας για να κλείσει η απόσταση του ΑΕΠ με το χρέος. Ερ: Υπάρχει σύγκρουση Γερμανίας με το ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος, όπως γράφει το «Bloomberg»; Απ: Όντως υπάρχει μία διαφορά όσον αφορά το πιο σημαντικό μέτρο μείωσης του χρέους, το κούρεμα. Ενώ το ΔΝΤ υποστηρίζει το κούρεμα, αν και με αυτόν τον τρόπο αγγίζεται ο επίσημος τομέας, το Βερολίνο εναντιώνεται για τους λόγους που προανέφερα. Ερ: «Η Γερμανία αντιστέκεται. Καμία συμφωνία για βοήθεια στην Ελλάδα» γράφει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica. Δεν πρέπει η Αθήνα να λάβει άμεσα την επόμενη δόση για να μπορέσει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις; Απ: Η Ελλάδα εκτός του χρέους, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έχει πρωτογενές πλεόνασμα κι αυτό είναι απολύτως θετικό γιατί είναι αποτέλεσμα μεγάλου αγώνα της κοινωνίας και ήταν προϋπόθεση για μια θετική εικόνα της χώρας στους δανειστές. Εισπράττει από τον λαό και την οικονομία υπό ακραία αντίξοες συνθήκες. Βασικές ανάγκες λοιπόν κατά ένα μέρος καλύπτονται, αλλά προφανώς όχι όλες. Και ταυτόχρονα δεν μπορεί να εκπληρώσει και τις υποχρεώσεις σε αγορές και δανειστές. Είναι ξεκάθαρο πως δεν υπάρχουν περιθώρια και τα χρήματα πρέπει να εκταμιευτούν και να δοθούν». Πηγή: www.lifo.gr

Ολόκληρη η συνέντευξη του κ. Χατζημαρκάκη στο Αθηναϊκό Πρακτορείο:

Ερ: Πώς κρίνετε το αποτέλεσμα της συνόδου του Eurogroup για την Ελλάδα;

Απ: Είναι απογοητευτικό ότι άλλη μία φορά η πολιτική παίζει με τα νεύρα των πολιτών και προκαλεί τις αντιδράσεις των αγορών. Από την άλλη πλευρά είναι πλέον σαφές ότι η διάσωση της Ελλάδας δεν είναι ο στόχος όλων. Ήταν εντυπωσιακό ότι ειδικά στον γερμανικό Τύπο ειδικά αυτή η Σύνοδος δεν έπαιζε μεγάλο ρόλο. Αυτό που ζητείται είναι εποικοδομητική λύση κι εκεί υπάρχουν, δυστυχώς, ακόμα διαφορές. Παρ΄ όλο που δέχτηκαν όλοι, συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών, ότι η Ελλάδα υλοποιεί το πρόγραμμα. Πιστεύω πως έχει λυθεί το πολιτικό ζήτημα, αλλά παραμένει ανοικτό το τεχνικό.

Ερ: Γιατί οι Ευρωπαίοι ηγέτες άφησαν πάλι την Ελλάδα με αβέβαιο μέλλον, χωρίς να καταλήξουν σε συμφωνία;

Απ: Η διαμάχη Ουάσινγκτον - Βερολίνου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ο μεγάλος διχασμός». Ενώ το ΔΝΤ ζητά μία μακροπρόθεσμη οριστική λύση, το Βερολίνο, λόγω των εκλογών το Σεπτέμβριο του 2013, προσπαθεί να κερδίσει χρόνο επιτείνοντας τη στρατηγική της σύγχυσης. Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι χωρίς καινούριο κούρεμα η βιωσιμότητα του χρέους είναι αδύνατη. Επειδή καινούριο κούρεμα, θα σημαίνει συμμετοχή του επίσημου θεσμικού τομέα γεγονός που θα έχει συνέπεια να πληρώσει ο Γερμανός -και όχι μόνον- φορολογούμενος, η κυρία Μέρκελ κινδυνεύει να αποδειχθεί ανακόλουθη έχοντας υποσχεθεί ότι η διάσωση της Ελλάδας δεν κοστίζει.

Ερ: Στην Ελλάδα είναι σήμερα βαρύ το κλίμα για τη Γερμανία. Πολλοί καταλογίζουν ευθύνες στον κ. Σόιμπλε για τη μη επίτευξη συμφωνίας.

Απ: Είναι κατανοητό ότι το κλίμα στην Ελλάδα είναι βαρύ με όλα τα στρατηγικά λάθη που προέρχονται από το Βερολίνο από τη στιγμή που ξέσπασε η δημοσιονομική κρίση. Κατανοώ και την οργή προς τον κ. Σόιμπλε, ο οποίος όμως δεν είναι μόνος υπεύθυνος για την κυβερνητική πολιτική. Ας θυμηθούμε ότι ήταν επιλογή της κυρίας Μέρκελ να ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα του ΔΝΤ. Εκεί που φτάσαμε και με τη στροφή της κυρίας Μέρκελ υπέρ της διάσωσης της χώρας, θα έπρεπε η Γερμανία και ιστορικά να καταλάβει το ρόλο της έχοντας επωφεληθεί οικονομικά και πολιτικά από τους Ευρωπαίους εταίρους και έχοντας σήμερα μαζέψει τεράστια κέρδη λόγω της κρίσης, τα οποία ηθικά οφείλουν να μοιραστούν τίμια. Με τα 80 δισεκ ευρώ που κέρδισαν, βάσει του χαμηλού επιτοκίου των γερμανικών ομολόγων, θα ήταν πολύ εύκολο για τη Γερμανία να καλύψει το κενό των 33 δισεκ ευρώ, το οποίο δημιουργείται λόγω της επιμήκυνσης.

Ερ: Η Γερμανία θέλει πραγματικά να βοηθήσει την Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ; Μήπως υπάρχουν άλλες σκέψεις;

Απ: Η κυρίαρχη σκέψη της γερμανικής κυβέρνησης είναι να κερδίσει τις εκλογές το 2013. Η στροφή προς την Ελλάδα, γίνεται χωρίς απότομες αλλαγές πολιτικής άποψης, οι οποίες δεν τιμωρούνται από τους ψηφοφόρους. Αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα από τη δημοφιλία της καγκελαρίου, η οποία πριν και μετά την αλλαγή στάσεως απέναντι στην Ελλάδα, παρέμεινε στα ίδια επίπεδα. Όμως, μετά από τρία χρόνια, η γερμανική κυβέρνηση επιτέλους κατάλαβε ότι η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη δεν είναι μόνο ζήτημα κόστους, αλλά έχει και μεγάλη πολιτική διάσταση. Αυτή η ευρωπαϊκή πολιτική διάσταση του ζητήματος κυριαρχεί στο μυαλό των περισσότερων πολιτικών της Γερμανίας. Γνωρίζουν το πρόβλημα. Όμως, δυστυχώς, δεν ξεχνούν την ατζέντα της πολιτικής επιβίωσης.

Ερ: Είναι το ελληνικό χρέος βιώσιμο; Και αν όχι, πώς μπορεί να καταστεί βιώσιμο;

Απ: Το χρέος σε σύγκριση με το ΑΕΠ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί βιώσιμο. Ο πιο απλός τρόπος θα ήταν να αφαιρεθεί μέρος του χρέους μέσω ενός κουρέματος. Επειδή, όμως, πολιτικά αυτό φαίνεται δύσκολο, η επαναγορά του ελληνικού χρέους με νέους όρους με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης είναι μία άλλη λύση. Η μη πληρωμή επιτοκίου προς τους Ευρωπαίους δανειστές βάσει διμερούς συμφωνίας θα αποτελούσε μία τρίτη λύση. Γι αυτό και συζητιέται μεταξύ των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών, ένα συλλογικό πακέτο που περιέχει ένα κοκτέιλ μέτρων. Βασική λύση ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να είναι να μεγαλώσει το ΑΕΠ της Ελλάδας για να κλείσει η απόσταση του ΑΕΠ με το χρέος.

Ερ: Υπάρχει σύγκρουση Γερμανίας με το ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος, όπως γράφει το «Bloomberg»;

Απ: Όντως υπάρχει μία διαφορά όσον αφορά το πιο σημαντικό μέτρο μείωσης του χρέους, το κούρεμα. Ενώ το ΔΝΤ υποστηρίζει το κούρεμα, αν και με αυτόν τον τρόπο αγγίζεται ο επίσημος τομέας, το Βερολίνο εναντιώνεται για τους λόγους που προανέφερα.

Ερ: «Η Γερμανία αντιστέκεται. Καμία συμφωνία για βοήθεια στην Ελλάδα» γράφει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica. Δεν πρέπει η Αθήνα να λάβει άμεσα την επόμενη δόση για να μπορέσει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις;

Απ: Η Ελλάδα εκτός του χρέους, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έχει πρωτογενές πλεόνασμα κι αυτό είναι απολύτως θετικό γιατί είναι αποτέλεσμα μεγάλου αγώνα της κοινωνίας και ήταν προϋπόθεση για μια θετική εικόνα της χώρας στους δανειστές. Εισπράττει από τον λαό και την οικονομία υπό ακραία αντίξοες συνθήκες. Βασικές ανάγκες λοιπόν κατά ένα μέρος καλύπτονται, αλλά προφανώς όχι όλες. Και ταυτόχρονα δεν μπορεί να εκπληρώσει και τις υποχρεώσεις σε αγορές και δανειστές. Είναι ξεκάθαρο πως δεν υπάρχουν περιθώρια και τα χρήματα πρέπει να εκταμιευτούν και να δοθούν».
πηγή