Το δίλημμα των εκλογών είναι....

Τα νέα είναι ενθαρρυντικά. Για πρώτη φορά στην πολιτική Ιστορία θα δούμε νομούς να περιέρχονται σε κόμματα της Αριστεράς. 
Τόσο το ΚΚΕ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και άλλα μικρότερα αλλά μαχητικά κόμματα, δείχνουν να έχουν μια δυναμική ανατροπής.

Το δίλημμα των εκλογών είναι αν θα συνεχιστεί αυτή η πολιτική της εξόντωσης ή θα μπει τέλος στους εκβιασμούς, στα χαράτσια, τις μειώσεις αποδοχών, την ανεργία την ύφεση.

Είναι εντυπωσιακό ότι....
η οργή του κόσμου είναι τέτοια, που, ότι και να λένε τα φερέφωνα γυρίζει μπούμερανγκ. 
Τα κόμματα λεηλασίας (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ) είναι πολιτικώς νεκρά. Απομένει η κηδεία τους στις εκλογές. Δηλαδή τελειώσαμε; 
Όχι. Ο καπιταλισμός έχει ακόμα βέλη στη φαρέτρα.

Οι εκλογές αυτές για την τρόικα αλλά και το λαό θα είναι ένα είδος δημοψηφίσματος. Η τρόικα προσπαθεί να περάσει εκβιασμό λέγοντας ψέματα: Χρεοκοπία ή μνημόνιο. Ο λαός όμως ξέρει ότι ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ. Επομένως το πραγματικό δίλλημα είναι: ΘΕΛΕΤΕ ΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ  Ή ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ; 
Φυσικά η συντριπτική πλειοψηφία θέλει το δεύτερο.

Όμως εδώ υπάρχει ένα μεγάλο θέμα. 
Ποιος είναι αυτός που αγωνίζεται πραγματικά εναντίον του μνημονίου; 
Το σύστημα προσπαθεί να ξεγελάσει ακόμα μια φορά. 
Προσέξτε τακτική: Βάζει νέα κόμματα, που δήθεν αντιστέκονται στο μνημόνιο. Ο λαός θεωρεί ότι η ψήφος στα δεκανίκια, είναι όχι στο μνημόνιο, αλλά την κρίσιμη στιγμή οι ηγέτες θα αλλάξουν στάση. Πολλοί προέρχονται άλλωστε από τα παλαιά κόμματα. Η τρόικα λοιπόν θα τα μετρήσει τελικά στο ναι.

Ξέροντας ότι από μόνο του το να λες ότι «είμαι κατά του μνημονίου» δε φτάνει, κάνουν ένα σόου ταχυδακτυλουργικό. Επιδίδονται σε σκυλοκαβγάδες, ξεκατινιάσματα, τα οποία τραβούν την προσοχή. Όσο απολαυστικό (και είναι πράγματι απόλαυση) και να φαίνεται ο καυγάς ανάμεσα σε πολιτικές κότες, δεν απαντά σε βασικά πολιτικά ερωτήματα.

Δεν με ενδιαφέρει σαν άνεργο, άνθρωπο που έκοψαν το μισθό, άπορο συνταξιούχο, άστεγο, αν η γυναίκα του ενός πολιτικού ή ο παππούς του άλλου έκαναν αυτό η εκείνο. Με ενδιαφέρει, θα έχω μισθό που να μπορώ να ζήσω; Θα έχω σύνταξη αξιοπρεπή; Θα σταματήσει το χαράτσι ή θα έρθει κι άλλο;

Η Αριστερά έχει το μεγαλύτερο πλεονέκτημα: έχει το δίκιο με το μέρος της. 
Η συζήτηση πρέπει να ξαναστραφεί στην ανεργία, την ακρίβεια, την ύφεση, τη φτώχεια κλπ. 
Σε ουσιαστικά θέματα. Και φυσικά στις προτάσεις. Εκεί πλεονεκτούμε.

Οι εκλογές είναι απλά ένα μέσο αντίστασης. Το σύστημα τις νοθεύει. Είτε άμεσα με τα computer, είτε έμμεσα με ταξίματα, εκλογικούς νόμους, κλπ. Για την άμεση νοθεία, θα έχουμε το νου μας. Τόσο στις εφορευτικές επιτροπές όσο και αλλού. Αν τολμήσουν αλλοίωση της λαϊκής θέλησης «αλά παλαιά», τότε θα είναι η τελευταία τους πράξη πριν την κρεμάλα. Για αυτό δεν το θεωρώ πολύ πιθανό.    

Όμως νόθευση μπορεί να γίνει με την απάτη πριν την κάλπη. Δεν θεωρώ σικέ πχ την κόντρα Καμμένου - Σαμαρά.  
Είναι κόντρα όμως, για τη διαχείριση του κομματιού της γκρεμισμένης μπλε πολυκατοικίας και όχι ουσίας.

Τα «μαξιλαράκια» εμποδίζουν τους ανθρώπους να εκφραστούν πραγματικά. Οι περισσότεροι ψηφοφόροι του Καμμένου και του Κουβέλη δεν θέλουν το μνημόνιο και επομένως δε θα ψήφιζαν ποτέ ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ. Αυτό δεν θέλουν να το καταλάβουν στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.

Πως θα το χειριστεί όμως η Αριστερά; Τι θα προκύψει μετά το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ; 
Είναι δεδομένη η συντριβή τους. 
Στη Λάρισα ο Σαμαράς πάτος. Σε κλειστό γυμναστήριο μίλησε. Με το γνωστό τρυκ. Χειρότερα ο Βενιζέλος στις ομιλίες του. Για να μην πω το τρέξιμο που έκανε, για να γλυτώσει τις φάπες στην Πάτρα. Φάπες, που περιμένουν και το Σαμαρά.

Όταν λοιπόν ο κόσμος τους κυνηγά, δεν τους ψηφίζει. 
Κι ας λένε ότι θέλουν οι αναξιόπιστες πηγές.  
Μετά όμως τις εκλογές τι;

Εκείνο που χρειάζεται να ξεκαθαριστεί, είναι η σύνδεση του μνημονίου με το καπιταλιστικό σύστημα, την ΕΕ και η διαμόρφωση ταξικής συνείδησης στους εργαζόμενους. Επαναδιαπραγμάτευση με αυτούς που σου εκδίδουν το νόμισμα που κυκλοφορεί στη χώρα δεν υπάρχει. Γιατί απλά σου λεν ή χορεύεις στο δικό μας σκοπό, ή δεν έχει ευρώ. Ξεκάθαρα πράγματα. Ούτε υπάρχει ανθρωπιά στον καπιταλισμό. 
Ή κέρδος για τους ιδιοκτήτες κλινικών, ή δωρεάν υγεία και ανθρωπιά. Ή ανεργία για αύξηση κερδών, ή ανθρώπινο ωράριο και αξιοπρεπείς μισθοί.

Μέσα στον καπιταλισμό δεν υπάρχει λύση. Ο καπιταλισμός έφερε την κρίση. Η ΕΕ είναι για την Γερμανία, ότι το ΝΑΤΟ για τις ΗΠΑ. Διαλέξτε:  Αποικία του 4^ου Ράιχ με μισθούς πείνας σε ευρώ, ή Ανεξάρτητο Κράτος με δικό του Νόμισμα και πολιτική ανάπτυξης; Τι θα το κάνεις το ευρώ Έλληνα, αν πάει ο μισθός 186€ και το χαράτσι 300€ το μήνα; Που θα τα βρεις; Θα τα γεννήσεις; 
Έχει σημασία αν θα κυκλοφορούν ευρώ, δραχμές ή άλλα νομίσματα, όταν εσένα σε απολύσουν και θα σε κάνουν άστεγο; Όταν δεν θα έχεις τίποτα στην τσέπη;

Η Αριστερά λοιπόν πρέπει να σηκώσει το γάντι. 
Να μιλήσει στο λαό. Να του πει την αλήθεια. 
Και ο κόσμος θα έρθει σ' αυτήν. Το νέο μνημόνιο προβλέπει νέες μειώσεις μισθών, αυξήσεις φόρων και πληθωρισμού, απολύσεις 300.000 υπαλλήλων και άλλα δεινά.

Για την περιβόητη «εθνική κυριαρχία» τώρα, που τάχα θα πληγεί αν φύγουμε απ την ΕΕ.  
Πούλησαν ένα νησί στο Ιόνιο 5.000.000€.  
Η τιμή εκκίνησης (συνήθως πολύ χαμηλότερη από όσο αξίζει), ήταν 7.000.000€. Τσάμπα το έδωσαν δηλαδή. 
Τι ΑΟΖ, τι υφαλοκρηπίδα και πράσινα άλογα, θα κατοχυρώσει η χώρα, όταν ξεπουλιούνται νησιά και αιγιαλοί;
 Ποιος ο λόγος των εξοπλισμών; Ποιόν δουλεύουν;  
Και ποιος θέλει εγγύηση τα νησιά, τα ύδατα, τα ορυκτά, τα μνημεία;  
Το μνημόνιο. 
Και τι μας λένε;  
Ότι αν θέλετε ΕΕ, θα έχετε μνημόνιο. 
Πάτε στο διάολο και η ΕΕ και το μνημόνιο.

Για τους αδερφούς μετανάστες. Οι συνθήκες της ΕΕ απαγορεύουν σε ανθρώπους την ελεύθερη διακίνηση σε όποια χώρα επιθυμούν, ενώ ταυτόχρονα, κάνουν ιμπεριαλιστικό πόλεμο για την ελεύθερη διακίνηση αγαθών! Απίστευτο έ; 
Οι πατάτες, τα μήλα, οι μπανάνες κλπ μπορούν να διακινούνται ελευθέρα. Οι άνθρωποι όχι! Ρωτάω ξεκάθαρα:  
Γιατί δεν δίνουμε στους ανθρώπους αυτούς την ευκαιρία να επιλέξουν, αν θα μείνουν ή αν θα φύγουν να πάνε κάπου αλλού σε καλύτερες συνθήκες; 
Γιατί να τους κλείσουμε σε στρατόπεδα;  
Τι έκαναν διαφορετικό από συγγενείς μας, που πήγαν μετανάστες στο εξωτερικό;  
Γιατί να τους γυρίσουμε πίσω στον πόλεμο και τον κίνδυνο;  
Γίναμε τόσο απάνθρωποι οι άνθρωποι;  

Η ΕΕ θέλει στρατόπεδα. Είναι διαταγή. Θέλει την εξαθλίωση, ώστε να επιλέγει μέσα από αυτά τα στρατόπεδα, τους νέους σκλάβους των γερμανικών και άλλων κολοσσών.  
Πρόσεχε: Όταν τελειώσουν οι μετανάστες, θα μπουν τα παιδιά σου μέσα.

Τι σε πειράζει, ποιος είναι ο διπλανός, αν έχεις δουλειά, αν έχεις να φας και εσύ και αυτός, αν έχεις δικαιώματα; 
Δεν υπάρχουν λες δουλειές. Στο καπιταλισμό όχι. Αν δουλεύει ένας από το πρωί ως το βράδυ για 186 ευρώ το μήνα, γιατί να πάρει άλλον το αφεντικό; 
Άσε που του τον εκβιάζει «Ξέχνα την άδεια, αλλιώς παίρνω άλλον που παρακαλά».  
Την ανεργία τη θέλουν αυτοί. Την φτώχεια τη δημιουργεί το σύστημα. Τους πολέμους επίσης. 
Και εσύ τι κάνεις;  
Αντί να χτυπήσεις το κακό στη ρίζα, ρίχνεις ναζιστική βενζίνη στην καπιταλιστική φωτιά. Ε , μη λες μετά, κάηκα βοήθεια.  

Οι ναζί προστατεύουν τους πλουτοκράτες, σκέψου λοιπόν με ποιους είσαι.

Λένε εγκληματικότητα και τρίχες. Έντιμοι και ανέντιμοι υπάρχουν παντού. Μαζί με ένα δυο ανέντιμους, έρχονται εκατό άλλοι έντιμοι, εργατικοί, φιλότιμοι φτωχοί άνθρωποι, με όνειρα και ελπίδες. Θεωρείς  σωστό, για μια ελάχιστη μειοψηφία, να κατηγορούμε όλους τους υπόλοιπους;  
Η εγκληματικότητα δεν αντιμετωπίζεται με εγκληματικότητα.  
Αντιμετωπίζεται με πολιτικές ανάπτυξης. Με οργανωμένη κοινωνία, με υποδομές. 
Με δυνάμεις που προστατεύουν το λαό, όχι με μπάτσους που προστατεύουν πολιτικούς. 
Τα γουέστερν (δικαίωμα πυροβολισμού κλπ)  που κάποιοι πολιτικοί επιθυμούν, είναι επικίνδυνα. Σκοτώνονται άνθρωποι. Εκτός αυτού, γυρίζουν εναντίον σου. 
Φαντάσου να διαμαρτύρεσαι για μισθό και να πει ο μπάτσος «τον σκότωσα γιατί με απείλησε». Είδες με τις κάμερες και το άσυλο, πως την πάτησες αστέ.

Πως είναι δυνατόν να νιώθεις ασφαλής δίπλα σε ένα μαχαιροβγάλτη ναζί και όχι δίπλα σε ένα φτωχό αλλοδαπό; Πως είναι δυνατόν να ξεχάσεις τις σφαγές αμάχων, τη σφαγή των παππούδων σου και των γονιών σου; Θέλω να πιστεύω πως δεν ξέχασες. Οι ναζί θέλουν την εγκληματικότητα. Την έχουν ανάγκη και τη δημιουργούν.

Η δικτατορία στηρίζεται σε δυο πόδια: το φόβο και το ψέμα. Κόψε τα πόδια του φασισμού. Μη φοβάσαι. Και ψάξε την αλήθεια.

Το σύστημα πεθαίνει. Και λυσσομανά εναντίον της Αριστεράς. Φερέφωνα που λένε ψέματα, φήμες, προπαγάνδα, άνανδρες επιθέσεις σε υποψηφίους βουλευτές του ΚΚΕ μ- λ, - Μ λ ΚΚΕ,  χτυπήματα μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καταστροφή περιπτέρων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, δείχνουν τη λύσσα και τον πανικό.

Μετά τις εκλογές, μας περιμένουν νέοι αγώνες κατά του συστήματος. Η ανατροπή του σάπιου πλησιάζει. Οι εκλογές θα δείξουν μια νέα Αριστερή δυναμική ελπίδας και προόδου. 

Η δυναμική αυτή, θα είναι η μαγιά νέων εντονότερων αγώνων, για την ορατή πλέον τελική  νίκη της αταξικής κοινωνίας.