Οικονομολόγος δεν είμαι, αλλά όταν ξέσπασε η κρίση χρέους της Ελλάδας, έψαξα, διάβασα, ρώτησα.. Τότε, τις πρώτες μέρες, δήλωνα “βαθιά απελπισμένος.. πρώτη φορά δεν είχα κάτι να πω..”
Πριν την υπογραφή του μνημονίου κατέληξα σε δύο λύσεις: αναδιάρθρωση χρέους ή και επιστροφή στη “δραχμή” για τόνωση της ανταγωνιστικότητας.
Αν δεν το δεχτούν.....
, στάση πληρωμών.
Έχω μιλήσει σχετικά με διάφορους οικονομολόγους και η συντριπτική πλειοψηφία πιστεύει πως η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα θα είναι ολέθρια επιλογή. Ακόμα όμως να πεισθώ, αν και καταλαβαίνω τους κινδύνους μιας τέτοιας απόφασης.
Όταν όμως υπερασπιζόμουν τα παραπάνω, όλοι μου έλεγαν "αυτά δεν γίνονται, δε θα ξανα-βγούμε στις αγορές για τα επόμενα 100 χρόνια" και άλλα πολλά που ακούμε στα κανάλια..
Με αφορμή ένα άρθρο του Γιώργου Καισάριου, Άντε να χρεοκοπήσουμε να σωθούμε, έγραψα το κείμενο.
Κουράστηκα να παριστάνω την "Κασσάνδρα", αν και οι εξελίξεις μας δικαιώνουν.. Το μνημόνιο, απέτυχε..
Και τώρα τι;
Με την υπογραφή του μνημονίου, πιστεύω μπήκε ταφόπλακα.. Βαθιά λιτότητα, ύφεση και ανεργία τα αποτελέσματα.
Τώρα, μια αναδιάρθρωση θα ανακουφίσει, αλλά πολύ φοβάμαι δε θα μας βγάλει από τον κύκλο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας.
“Μοιραία, βαδίζουμε τον μονόδρομο των δανειστών μας”, γιατί εμείς το επιλέξαμε... Κι όσο καθυστερεί η χρεοκοπία (η ελεγχόμενη όπως εννοείται), τόσο μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία υπό το κράτος μεγάλης κοινωνικής έκρηξης, γίνεται πιθανότερη...(Αργεντινή).
Για το τελευταίο, θα ήθελα να ακούσω περισσότερα. Η ακολουθούμενη πολιτική βαθιάς λιτότητας (death spiral), με μια αναδιάρθρωση δε θα εξασθενίσει. Μακάρι, αλλά στην Ελλάδα ζούμε... Συνεπώς, μήπως η “ώρα μηδέν”, της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και αναταραχής είναι μελλοντικά πιθανότερη, παρά η επιστροφή στην ανάπτυξη;
Μήπως είναι ήδη πολύ αργά;
Τέλος, αν δεν κάνω λάθος, αδυναμία αναχρηματοδότησης του χρέους με την επιβολή του μνημονίου και η αδυναμία δανεισμού από τις αγορές, σημαίνει εν δυνάμει πτώχευση.
Εδώ βρισκόμαστε σήμερα. Με την αυστηρή οικονομική έννοια, δεν έχουμε πτωχεύσει, αφού εξυπηρετούνται οι δανειστές.
Αδυναμία αποπληρωμής του χρέους και των πιστωτών σημαίνει πτώχευση (εδώ θα βρεθεί η Ελλάδα σύντομα). Αρχικά, είμαι βέβαιος για τη συνολική αναδιάρθρωση των χρεών( το λεγόμενο κούρεμα), με τη συνέχιση της ίδιας σκληρής πολιτικής.
Δηλαδή, Ελεγχόμενη πτώχευση...
Μελλοντικά όμως;
Μήπως ξυπνήσουμε μια μέρα χωρίς συντάξεις και μισθούς; Αργεντινή, δηλαδή, της δεκαετίας του 90, λίγα χρόνια πριν την “ώρα μηδέν”;..
Η λύση είναι μια λύση πακέτο. Όχι αυτή που νομίζει το πολιτικό μας σύστημα, αλλά μια συνολική αλλαγή πολιτικής και πολιτικών σε τοπικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Ο καπιταλισμός, δεν προχωράει...
Δείτε χαρακτηριστικά: (Την τελευταία φάση της συζήτησης στην διάλεξη με θέμα, η ιστορία των κεντρικών τραπεζών και η σημασία τους σε αυτή την κρίση από τον Γιώργο Καισάριο. Ειδικός καλεσμένος ο κύριος Παναγιώτης Γεννηματάς.)
Πριν την υπογραφή του μνημονίου κατέληξα σε δύο λύσεις: αναδιάρθρωση χρέους ή και επιστροφή στη “δραχμή” για τόνωση της ανταγωνιστικότητας.
Αν δεν το δεχτούν.....
, στάση πληρωμών.
Έχω μιλήσει σχετικά με διάφορους οικονομολόγους και η συντριπτική πλειοψηφία πιστεύει πως η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα θα είναι ολέθρια επιλογή. Ακόμα όμως να πεισθώ, αν και καταλαβαίνω τους κινδύνους μιας τέτοιας απόφασης.
Όταν όμως υπερασπιζόμουν τα παραπάνω, όλοι μου έλεγαν "αυτά δεν γίνονται, δε θα ξανα-βγούμε στις αγορές για τα επόμενα 100 χρόνια" και άλλα πολλά που ακούμε στα κανάλια..
Με αφορμή ένα άρθρο του Γιώργου Καισάριου, Άντε να χρεοκοπήσουμε να σωθούμε, έγραψα το κείμενο.
Κουράστηκα να παριστάνω την "Κασσάνδρα", αν και οι εξελίξεις μας δικαιώνουν.. Το μνημόνιο, απέτυχε..
Και τώρα τι;
Με την υπογραφή του μνημονίου, πιστεύω μπήκε ταφόπλακα.. Βαθιά λιτότητα, ύφεση και ανεργία τα αποτελέσματα.
Τώρα, μια αναδιάρθρωση θα ανακουφίσει, αλλά πολύ φοβάμαι δε θα μας βγάλει από τον κύκλο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας.
“Μοιραία, βαδίζουμε τον μονόδρομο των δανειστών μας”, γιατί εμείς το επιλέξαμε... Κι όσο καθυστερεί η χρεοκοπία (η ελεγχόμενη όπως εννοείται), τόσο μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία υπό το κράτος μεγάλης κοινωνικής έκρηξης, γίνεται πιθανότερη...(Αργεντινή).
Για το τελευταίο, θα ήθελα να ακούσω περισσότερα. Η ακολουθούμενη πολιτική βαθιάς λιτότητας (death spiral), με μια αναδιάρθρωση δε θα εξασθενίσει. Μακάρι, αλλά στην Ελλάδα ζούμε... Συνεπώς, μήπως η “ώρα μηδέν”, της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και αναταραχής είναι μελλοντικά πιθανότερη, παρά η επιστροφή στην ανάπτυξη;
Μήπως είναι ήδη πολύ αργά;
Τέλος, αν δεν κάνω λάθος, αδυναμία αναχρηματοδότησης του χρέους με την επιβολή του μνημονίου και η αδυναμία δανεισμού από τις αγορές, σημαίνει εν δυνάμει πτώχευση.
Εδώ βρισκόμαστε σήμερα. Με την αυστηρή οικονομική έννοια, δεν έχουμε πτωχεύσει, αφού εξυπηρετούνται οι δανειστές.
Αδυναμία αποπληρωμής του χρέους και των πιστωτών σημαίνει πτώχευση (εδώ θα βρεθεί η Ελλάδα σύντομα). Αρχικά, είμαι βέβαιος για τη συνολική αναδιάρθρωση των χρεών( το λεγόμενο κούρεμα), με τη συνέχιση της ίδιας σκληρής πολιτικής.
Δηλαδή, Ελεγχόμενη πτώχευση...
Μελλοντικά όμως;
Μήπως ξυπνήσουμε μια μέρα χωρίς συντάξεις και μισθούς; Αργεντινή, δηλαδή, της δεκαετίας του 90, λίγα χρόνια πριν την “ώρα μηδέν”;..
Η λύση είναι μια λύση πακέτο. Όχι αυτή που νομίζει το πολιτικό μας σύστημα, αλλά μια συνολική αλλαγή πολιτικής και πολιτικών σε τοπικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Ο καπιταλισμός, δεν προχωράει...
Δείτε χαρακτηριστικά: (Την τελευταία φάση της συζήτησης στην διάλεξη με θέμα, η ιστορία των κεντρικών τραπεζών και η σημασία τους σε αυτή την κρίση από τον Γιώργο Καισάριο. Ειδικός καλεσμένος ο κύριος Παναγιώτης Γεννηματάς.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας πάντα με κόσμιο τρόπο, χωρίς κακές κουβεντούλες, γιατί θα σας μαλώσω.....
Αν βρίζετε ή είστε νευρασθενικοί αφήστε το καλύτερα!!
Ότι γράψτε τσάμπα ο κόπος, δεν πρόκειται να δημοσιευτεί. Όλα θα περνούν από έλεγχο....
"ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ"