Δεκαεφτά χρόνια χωρίς τη Μελίνα μας.
Ήταν 6 Μαρτίου του 1994 που όλη η Ελλάδα αποχαιρέτισε το γυναίκα «πρότυπο». Την Ελληνίδα. Εκείνη την ημέρα τα θέατρα στο Μπρόντγουεϊ παρέμειναν κλειστά.
Μελίνα Μερκούρη. Όπου αναμείχθηκε υπήρξε θρίαμβος. «Στέλλα», «Ποτέ την Κυριακή», της χάρισαν βραβεία και φήμη. Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Οι οικογενειακές της ρίζες.... στον πολιτικό χώρο, δεν άφηναν περιθώριο να μην ασχοληθεί η ίδια με τα κοινά.
Εκτός από τον αγώνα της κατά της χούντας, επιστρέφει στο πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο πολιτικός κόσμος παραδέχεται πως η Μελίνα ήταν και είναι η καλύτερη Υπουργός Πολιτισμού που έχει γνωρίσει η χώρα.
«Υπάρχουν πολλοί Παρθενώνες στον κόσμο;» είχε ρωτήσει κάποτε δημόσια το διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου Ντέϊβιντ Ουΐλσον και προκάλεσε το θαυμασμό των ξένων δημοσιογράφων. Το όραμά της, να επιστρέψουν τα μάρμαρα του Παρθενώνα στην Αθήνα, ενέπνευσε πολλούς να αγωνίζονται μέχρι σήμερα με τους Βρετανούς...
Το ντοκιμαντέρ πορτρέτο του Σταύρου Στρατηγάκου μας ταξιδεύει στην πολυτάραχη ζωή της. Η Μελίνα μιλά στο Γιώργο Δουατζή για τα παιδικά χρόνια της, την εφηβεία, τους έρωτες, τη μεγάλη αγάπη στον παππού της και δήμαρχο Αθηναίων. Μιλά για την πολιιτκή και τις προσωπικότητες που γνώρισε. Μιλά για τη ζωή και το θάνατο... (ΕΤ1, 00:00)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας πάντα με κόσμιο τρόπο, χωρίς κακές κουβεντούλες, γιατί θα σας μαλώσω.....
Αν βρίζετε ή είστε νευρασθενικοί αφήστε το καλύτερα!!
Ότι γράψτε τσάμπα ο κόπος, δεν πρόκειται να δημοσιευτεί. Όλα θα περνούν από έλεγχο....
"ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ"