Τέλος και η Ιστορία από το σχολείο!

Οκτώβριος 2010: Η υφυπουργός παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου, δήλωνε: «Στόχος του Υπουργείου είναι η αναβάθμιση της διδασκαλίας της Ιστορίας». Την ίδια χρονικά περίοδο, με διαφορά μόνο λίγων ημερών, ο επίσης υφυπουργός κ. Γιάννης Πανάρετος επίσης δήλωνε: «Είμαστε περήφανοι για την Ιστορία μας και γι’ αυτό θα.... παραμείνει κεντρικό αντικείμενο στην εκπαίδευση των Ελλήνων μαθητών».

Ιανουάριος 2011. Η ιστορία αφαιρείται από τον κορμό υποχρεωτικής διδασκαλίας στη Β΄ και Γ΄ Λυκείου και μετατρέπεται σε μάθημα επιλογής. 

Το μάθημα εντάσσεται σε μία ομάδα μαθημάτων κάτω από την ονομασία «Αρχαιογνωσία», ενώ η διδασκαλία της περιορίζεται στην «Αρχαία Ιστορία» και την «Ιστορία των ιδεών». 

Η ιστορία της Ευρώπης εντάσσεται στην ομάδα των Κοινωνικών Επιστημών, ενώ η Νεότερη Ιστορία δεν υπάρχει στο πρόγραμμα. 

Στην πρώτη Λυκείου, παρόλα αυτά, η ιστορία παραμένει υποχρεωτικό μάθημα με 3 ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα.

Οι αλλαγές αυτές βρίσκονται μέσα, στην τελική μέχρι στιγμής, πρόταση του υπουργείου Παιδείας για τις αλλαγές στο Νέο Λύκειο. Η βαθιά γνώση της μητρικής γλώσσας, το υψηλό επίπεδο στα αγγλικά, η κυριαρχία των μαθημάτων επιλογής έναντι των υποχρεωτικών και η εισαγωγή της τέχνης και του πολιτισμού στο πρόγραμμα με την ταυτόχρονη αλλαγή του μοντέλου διδασκαλίας είναι αυτά στα οποία στοχεύει το υπουργείο για το Νέο Λύκειο.

Σύμφωνα με την πρόταση, μειώνεται ο αριθμός γνωστικών αντικειμένων, αλλά αυξάνονται οι διδακτικές ώρες.

Στην Α΄ Λυκείου από 32 σε 34, στη Β΄ Λυκείου από 34 σε 35 και στην Γ΄ Λυκείου από 31 σε 33. 

Σε μάθημα επιλογής μετατρέπονται και τα Θρησκευτικά, ενώ η Πληροφορική δεν θα υπάρχει αφού οι Νέες Τεχνολογίες θα υπάρχουν καθόλη τη διάρκεια του σχολικού βίου.

Τι προτείνει η Επιτροπή:

• Αύξηση των ωρών διδασκαλίας της Γλώσσας και της Λογοτεχνίας κατά 2 ώρες.

• Ενίσχυση της αγγλικής, υποχρεωτική και στις 3 τάξεις του Λυκείου 3 ώρες την εβδομάδα.

• Μείωση του αριθμού των γνωστικών αντικειμένων τα οποία εντάσσονται σε ομάδες μαθημάτων με βάση το περιεχόμενό τους.

• Καθιέρωση περισότερων μαθημάτων επιλογής και λιγότερων υποχρεωτικών στη Β΄ και Γ΄ Λυκείου.

• Την εισαγωγή δύο επιπέδων στη διδασκαλία ορισμένων μαθημάτων. Το βασικό και το υψηλό ανάλογα με τις δυνατότητες του μαθητή.

• Την εισαγωγή νέων μαθημάτων με τον τίτλο «Τέχνη και πολιτισμός» καθώς επίσης των «Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών».

• Αύξηση των επιλογών στις ξένες γλώσσες

• Εισαγωγή των Νέων Τεχνολογιών σε όλη τη διάρκεια του μαθητικού βίου

• Αλλάζει ριζικά το μοντέλο διδασκαλίας με την εφαρμογή της συνεργατικής μεθόδου.

• Εισάγεται η ερευνητική εργασία την οποία θα κάνει ο μαθητής σε συνεργασία με κάποιον καθηγητή. Η εργασία θα είναι ελεύθερης θεματικής και θα πραγματοποιείται με συγκεκριμένη διαδικασία.

Πολλά είναι όμως τα ερωτηματικά που ανακύπτουν από το νέο αυτό σχέδιο του υπουργείου Παιδείας που θα φέρει τα πάνω κάτω στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Το τωρινό σίγουρα είναι ένα σύστημα που επί της ουσίας το μονό που κάνει είναι να προετοιμάζει μαθητές για το πανεπιστήμιο, χωρίς να δίνει καμία βάση στην ουσιαστική παιδεία. Το πρώτο ερώτημα που τίθεται από πολλούς είναι γιατί οι αλλαγές στο μάθημα της Ιστορίας. Μπορεί η Ιστορία σε αυτό το στάδιο εκπαίδευσης και σε αυτούς τους καιρούς που ζούμε, που διάφοροι «περίεργοι» προσβάλουν ή επιδιώκουν να θίξουν την εθνική μας κυριαρχία, να αποτελεί μάθημα επιλογής;

Πώς όμως στο σχολείο μπορούν να υλοποιηθούν οι αλλαγές αυτές, όταν οι καθηγητές είναι σε πολλές περιπτώσεις μερικώς ή καθόλου επιμορφωμένοι σε νέες τεχνολογίες; 

Όταν είναι κακά αμειβόμενοι;

Όταν το κάθε τμήμα έχει από 30 μέχρι και 35 μαθητές; 

Με ποια κονδύλια θα υλοποιηθεί αυτό το πρόγραμμα, όταν είναι απλήρωτοι οι περισσότεροι από τους 6.500 εκπαιδευτικούς που διορίστηκαν ως αναπληρωτές και όσοι αμείβονται το κάνουν μέσω ΕΣΠΑ;

Στα νέα καινοτόμα προγράμματα όπως οι «Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες» , η «Τέχνη και ο Πολιτισμός» ποιοι θα διδάξουν εικαστικά, κινηματογράφο, θέατρο, φωτογραφία; 

Με ποια κονδύλια θα προσληφθούν και θα πληρωθούν όλοι αυτοί οι ειδικοί επιστήμονες, την στιγμή που τα υπάρχοντα Μουσικά Σχολεία υπολειτουργούν χωρίς καθηγητές;

Μάλλον πρόκειται για ακόμη ένα σχέδιο που απλά θα μείνει στα χαρτιά, κυρίως γιατί ο σχεδιασμός φαίνεται να μην έχει γίνει με βάση τις υπάρχουσες συνθήκες και δυνατότητες, αλλά με βάση το τι θα θέλαμε να έχουμε. 

Καιρός να καταλάβουμε όμως, πως από το 10 δεν μπορούμε να πάμε απευθείας στο 100, μεσολαβούν 90 ακόμη στάδια τα οποία πρέπει να καλύψουμε και για να τα καλύψουμε πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη όλες τις παραμέτρους.