Ήλθε ο πρώτος και του έφερε μια σταγόνα από την τελευταία ρανίδα του αίματος ενός ήρωα που ξεψυχούσε στο πεδίο της τιμής.
Αργότερα ήλθε ο δεύτερος και του έφερε μιαν άλλη σταγόνα.
Ήταν από τον τίμιο ιδρώτα μιας χήρας μάνας, που ζύμωνε το ψωμί των παιδιών της.
Τέλος ήλθε και ο τρίτος που έφερε.... ένα δάκρυ.
Το απέσπασα -είπε- από το εξομολογητάρι.
Είναι μια σταγόνα από τα δάκρυα μετάνοιας ενός αμαρτωλού.Το κοίταξε ο Θεός, το θαύμασε, και είπε:
- Αυτή είναι η πιο πολύτιμη σταγόνα.
Είναι η ίδια με του Πέτρου που όταν αλέκτωρ εφώνησε «εξελθών έξω έκλαυσεν πικρώς».
Είναι η μια και μόνη σταγόνα που μπορεί να σβήσει την «γέενα του πυρός της κολάσεως».
ΑΓΚΥΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας πάντα με κόσμιο τρόπο, χωρίς κακές κουβεντούλες, γιατί θα σας μαλώσω.....
Αν βρίζετε ή είστε νευρασθενικοί αφήστε το καλύτερα!!
Ότι γράψτε τσάμπα ο κόπος, δεν πρόκειται να δημοσιευτεί. Όλα θα περνούν από έλεγχο....
"ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ"