Λάδι πάνε να βγάλουν τους ενόχους για το σκάνδαλο της Βουλιαγμένης.

Καζάνι που βράζει θυμίζει το Σώμα της Ιεραρχίας, λίγες ημέρες πριν από την τακτική σύγκλησή του, στη Μονή Πετράκη. 

Αιτία, τα αλλεπάλληλα κρούσματα εκ μέρους των οικονομικών υπηρεσιών της Εκκλησίας, που έχουν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα.
Το πιο ηχηρό είναι, χωρίς αμφιβολία, η πώληση των οικοπέδων της Βουλιαγμένης, που βρίσκεται ήδη....
στα χέρια του ανακριτή.

Η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει ήταν η εκ των υστέρων απόπειρα του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου να αθωώσει τους εμπλεκόμενους, παρεμβαίνοντας κατ' ουσίαν στο έργο της ανεξάρτητης δικαιοσύνης.  

Μια δήθεν αθώα παράγραφος στον νέο κανονισμό για τη διοίκηση των οικονομικών υπηρεσιών συνιστά φωτογραφία (για να μην πούμε... ακτινογραφία) της ιστορίας, όπως θα δούμε και στη συνέχεια.

Οι αναγνώστες του «Π» θα θυμούνται ότι χάρη στις προσπάθειες λιγοστών Ιεραρχών (Φιλίππων, Καισαριανής, αλλά και Ζακύνθου) δεν επετεύχθη η από το παράθυρο επιχείρηση ενίσχυσης του ρόλου που παίζει ο «παντελονάς» Αντ. Ζαμπέλης. Από την άλλη πάντως, η επίμαχη παράγραφος δεν μπορεί παρά να προκάλεσε ανακούφιση σε παράγοντες του τετάρτου ορόφου του Συνοδικού Μεγάρου.

Συγκεκριμένα, στον Κανονισμό 210/2010 για τη «Διεύθυνση Δημοσιονομικού Ελέγχου της Εκκλησίας της Ελλάδος» (ΦΕΚ αρ. φύλλου 135 της 9ης Αυγούστου) και στο άρθρο 14, υπό τον... αθώο τίτλο «μεταβατικαί ρυθμίσεις», διαβάζουμε:

«Οι κανονισμοί 152/2002, 163/2004, 166/2005 καταργούνται (σ.σ. εμφανής η προσπάθεια να ξηλωθεί το έργο του μακαριστού Χριστόδουλου) και αι αρμοδιότητες της Ανωτάτης Ελεγκτικής Επιτροπής της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Γενικής Εκκλησιαστικής Οικονομικής Επιθεωρήσεως παύουν». 

Το πιο κρίσιμο έπεται: «Συμβάσεις, αι οποίαι συνήφθησαν έως της ενάρξεως ισχύος του παρόντος άνευ αποφάσεως της ΑΕΕΕΕ θεωρούνται έγκυροι και δεσμευτικαί διά την Εκκλησίαν της Ελλάδος» κ.λπ. κ.λπ.

Βάσει του κανονισμού που είχε θεσπίσει ο Χριστόδουλος και επειδή η αξία τής προς πώληση περιοχής ξεπερνούσε κάποιο όριο, τη συμφωνία κλήθηκαν να επικυρώσουν και τα μέλη της Ανωτάτης Ελεγκτικής Επιτροπής.

Εκεί όμως σημειώθηκε η μεγάλη σύγκρουση. Πρώτα ο πρόεδρός της και πρώην δικαστικός Μιχαήλ Δημητρόπουλος και εν συνεχεία και ο δικηγόρος και συμπατριώτης του Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνος Παπασπύρου στύλωσαν τα πόδια τους, αρνούμενοι να επικυρώσουν την αγοραπωλησία των οικοπέδων.

Από εδώ και πέρα οι απόψεις διίστανται. Η μεν πλευρά Ζαμπέλη διατείνεται ότι η Ανωτάτη Ελεγκτική Επιτροπή ενέκρινε με πλειοψηφία (μειοψηφούντων των κ. Δημητρόπουλου και Παπασπύρου δηλαδή), την ώρα όμως που τα δύο μέλη υποστηρίζουν πως η επικύρωση είναι άκυρη αφ' ης στιγμής δεν προσυπέγραψε ο πρόεδρος.

Όποια και αν είναι η σωστή εκδοχή, κάποιοι στη Μονή Πετράκη είπαν να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο και να παρασύρουν την Ιεραρχία στην υιοθέτηση της πιο πάνω φωτογραφικής διάταξης, που πάει να βγάλει λάδι τους εμπλεκόμενους.

Μετά τη νέα αυτή αποκάλυψη, τα ερωτήματα είναι δύο:

Θα ορθώσει το ανάστημά της η Ιεραρχία, υπερβαίνοντας πάγιες αγκυλώσεις, και θα διεκδικήσει αποκατάσταση της αξιοπρέπειάς της; 

Επίσης, πώς θα μπορέσουν να πείσουν τον λαό οι Ιεράρχες ότι στέκονται πλάι του –η οικονομική κρίση είναι το βασικό θέμα της Ιεραρχίας τον Οκτώβριο– όταν ο κόσμος βλέπει να βγαίνουν στο σφυρί εκκλησιαστικά περιουσιακά στοιχεία;

Για ποιον άραγε;

Στο ίδιο ΦΕΚ βρίσκουμε επίσης δημοσιευμένους και τους άλλους δύο νέους κανονισμούς που αφορούν στη «συμπλήρωση του 165/2005 κανονισμού προς σύστασιν οργανικών θέσεων παρά τη διευθύνσει Ναοδομίας της ΕΚΥΟ» και στην κωδικοποίηση και συμπλήρωση διατάξεων περί λειτουργίας της ΕΚΥΟ (Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών).

Από αυτόν τον τελευταίο κανονισμό, μια μικρή επισήμανση μόνο: ότι στη θέση του γενικού διευθυντή «δύναται να διορισθεί, υπό της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, και κληρικός παντός βαθμού, αναλόγων προσόντων».

Φωτογραφική... μυρίζει και η διάταξη αυτή, καθώς, όπως και να το κάνεις, κάποιοι Μητροπολίτες μπορεί και να έχουν βαρεθεί τη διαποίμανση της Μητρόπολής τους τόσα χρόνια...