«Όταν τα παγκόσμια λόμπι κατευθύνουν τις τύχες μας»

“Παραμένουν μεγάλα ερωτηματικά στο ‘deal’ της Κομισιόν και του ΔΝΤ για τη ‘σωτηρία’ της Ελλάδας” δήλωσε πρόσφατα ο γ.γ.. της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων (ETUC) John Monks.
Ερώτημα πρώτο: Γιατί «προσφέρονται» τόσο υψηλά επιτόκια από τις αγορές για τα ελληνικά ομόλογα, ώστε η «Συμφωνία Στήριξης» από την Ε.Ε. να θεωρείται αναγκαία;
Ερώτημα δεύτερο: Οι όροι της «Συμφωνίας Στήριξης» είναι ευνοϊκότεροι ή δυσμενέστεροι από αυτούς που προκαθορίζονται από το ΔΝΤ;
Ερώτημα τρίτο: Αν η Ε.Ε. συντονίζεται με τις αγορές, γιατί η Ελλάδα πρέπει να στηρίζεται στην Ε.Ε.;
Όταν μπαίνουν τέτοια ερωτήματα από τον συντηρητικό γ.γ. της ETUC, τότε πρέπει να ανησυχούμε σοβαρά μήπως....
αυτό που «παίζεται» πάνω στις πλάτες μας είναι στημένο και, πολύ περισσότερο, ποιοι είναι «οι παίκτες», πού και πώς συντονίζονται και επηρεάζουν παγκόσμια τις ισοτιμίες, τις μετοχές, τις αγορές ομολόγων και εντέλει τις πολιτικές.

Τον ρόλο του συντονιστή έχουν δύο παγκόσμια και πανίσχυρα λόμπι: 
Η περισσότερο γνωστή «λέσχη» Bilderberg και το λιγότερο γνωστό «Συμπόσιο του St. Gallen». Και τα δύο συνεδριάζουν μακριά από τη δημοσιότητα ώστε να μην διαρρεύσουν στον κόσμο τα θέματα και τα αποτελέσματα των συνεδριάσεων στις οποίες συμμετέχουν πολιτικοί, τράπεζες, μέσα ενημέρωσης, στρατιωτικοί αξιωματούχοι και μεγάλοι πολυεθνικοί όμιλοι.
Και τα δύο συνεδριάζουν κάθε χρόνο τον Μάιο. Και τα δύο επηρεάζουν την παγκόσμια πολιτική και την οικονομία. Και στα δύο συμμετέχουν πολιτικά πρόσωπα των οποίων οι χώρες, τη δεδομένη χρονική περίοδο βρίσκονται σε «παρακολούθηση» και μέσω των συνεδρίων αποφασίζονται οι εξελίξεις σε αυτές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ατζέντα των θεμάτων της συνεδρίασης Bilderberg τον Μάιο του 2009 στην Αθήνα, ήταν η ενίσχυση του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας προκειμένου να αποδυναμωθούν οι εθνικές πολιτικές και να ελέγξουν καλύτερα τον κόσμο. 
Παρόντες και διαμορφωτές των απόψεων ήταν πολιτικά πρόσωπα της τότε κυβέρνησης της Ν.Δ. αλλά και της παρούσας κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβανομένων του τέως πρωθυπουργού (Καραμανλή) και του νυν (Παπανδρέου). Τα συμπεράσματα των συζητήσεων άρχισαν να υλοποιούνται μερικούς μήνες αργότερα…
Ισχυρές πολιτικές επιρροές θα έχουμε και από το «Συμπόσιο του St. Gallen» στο διήμερο 6 & 7 Μάη, με ευρύτατη συμμετοχή εξακοσίων συνέδρων εκ των οποίων διακόσιοι φοιτητές του ομώνυμου πανεπιστημίου του ST. Gallen.

Σκοπός: η χάραξη πολιτικών στρατηγικών για την αειφόρο κερδοφορία (κερδοσκοπία;) του κεφαλαίου.

Η ιστορία στο St Gallen έχει αφετηρία την εξέγερση του Μάη του ‘68. Ένα χρόνο μετά την εξέγερση, μια ομάδα δήθεν «πρωτοβουλίας» φοιτητών από Αυστρία, Ελβετία, Γερμανία, Ολλανδία και Νορβηγία ίδρυσε τη «Διεθνή Φοιτητική Επιτροπή» (ISC), με σκοπό τη χειραγώγηση της νεολαίας και τον προσανατολισμό της σε αντι-επαναστατικές ιδέες και πολιτικές. Αυτό ήταν η κορυφή του παγόβουνου. Ένα χρόνο αργότερα (1970), έκανε την εμφάνισή του το «Ίδρυμα Διεθνών Σπουδών St. Gallen», το οποίο φροντίζει για τη διασπορά των συμπερασμάτων των συνεδρίων, καθώς παρακολουθεί διεθνή projects μεταξύ χρηματιστηριακών, επιχειρηματικών κεφαλαίων και πολιτικών και κοινωνικών εταίρων. Παράλληλα δημιουργεί «φυτώριο» από επιλεγμένους φοιτητές οι οποίοι θα είναι τα μελλοντικά «golden boys» ή όπως αυτοαποκαλούνται τους «ηγέτες του αύριο».
Ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι ότι πρόεδρος του ιδρύματος Διεθνών Σπουδών St. Gallen είναι ο γνωστός Dr Josef Ackermann, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank AG.
Το επικείμενο διήμερο θα συζητηθεί, τι άλλο; το επίκαιρο θέμα των επενδυτικών κεφαλαίων στην χρηματιστηριακή και επιχειρηματική αγορά. Τίτλος; «Επιχειρηματικά κεφάλαια – οι άγγελοι των μεταρρυθμίσεων». Οι σύνεδροι, όπως αποτυπώνεται στην agenda του διημέρου, θα ασχοληθούν με την «ανασυγκρότηση» του χρηματιστηριακού και επιχειρηματικού κεφαλαίου μέσα στην παγκόσμια οικονομική κρίση, καθώς και η διερεύνηση νέων «δίαυλων» επικοινωνίας του παγκόσμιου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.
Ενδιαφέρον έχει ο μεγάλος κατάλογος αλλά και η σύνθεση των ισχυρών, μεταξύ των οποίων βλέπουμε, διεθνείς τράπεζες, funds, πολυεθνικούς γίγαντες και πολιτικά πρόσωπα όπως: η Christine Lagarde, υπουργός Οικονομικών, Βιομηχανίας και Εργασίας της Γαλλίας, ο πρόεδρος της Goldman Sachs, ο πρόεδρος της UBS, ο πρέσβης των ΗΠΑ στη Γερμανία, ο πρόεδρος της Εταιρείας Διαχείρισης Φυσικών Πόρων της Ρωσίας, ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου, η υπουργός Εξωτερικού Εμπορίου των Ενωμένων Αραβικών Εμιράτων του Αbu Dhabi, ο ασφαλιστικός κολοσσός Swiss RE (αντασφαλιστής πιστωτικού κινδύνου της Ελλάδας), η Price Waterhouse Coopers (μια από τις τέσσερις μεγαλύτερες ελεγκτικές εταιρείες παγκόσμια η οποία «συνεργάζεται» με το Υπ. Οικονομικών της Ελλάδας), η νέα πρόεδρος της Ελβετίας Doris Leuthard, αλλά και ονόματα που συμμετέχουν και στη λέσχη Bilderberg, όπως o πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου… και πολλοί άλλοι.
Ρίχνοντας μια ματιά στη θεματολογία συμπεραίνεις ότι οι παγκόσμιοι καπιταλιστές υποστηρίζουν με πείσμα τη συνέχιση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τους και διεκδικούν τα «κεκτημένα» τους, όπως άλλωστε δήλωσε πρόσφατα ο απερχόμενος πρόεδρος της Ελβετίας Hans-Rudolf Merz λέγοντας το εξής αποκαλυπτικό: «ο καπιταλισμός δεν τελείωσε, αυτό που τελείωσε είναι ο έλεγχος με την παρούσα μορφή του, συνεπώς, τα κέντρα εξουσίας πρέπει να υιοθετήσουν νέες μορφές ελέγχων».
Ποια είναι τα διακυβευμένα των λόμπι; Ένα νέο μοντέλο παγκοσμιοποίησης που θα αναδεικνύει τον ρόλο του ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και τους G20. Όπου οι μεγάλοι πρωταγωνιστές θα είναι η ενέργεια, οι αγωγοί πετρελαίου & φυσικού αερίου της Ρωσίας, η διαχείριση των υδάτινων πόρων σε πράσινο γυαλιστερό περιτύλιγμα, οι στρατιωτικές επιθέσεις σε Ασία και Αφρική και η ενίσχυση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.