Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος αμφισβητεί τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο

Είναι ο πρώτος Ιεράρχης που εκφράζει δημόσια τις αντιρρήσεις του για τις επιλογές του προέδρου της Συνόδου της Ιεραρχίας 

Τη διαφωνία του  με την σιωπηλή στάση στα εθνικά θέματα και την πορεία εσωστρέφειας που ακολουθεί η ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος εκφράζει ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος. Για πρώτη φορά μετά την εκλογή του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου ένας Ιεράρχης της ελλαδικής Εκκλησίας διατυπώνει δημόσια τις αντιρρήσεις που έχει με τις επιλογές και τις αποφάσεις του προέδρου της Ιεράς Συνόδου. «Η Εκκλησία είναι απούσα από τον εθνικό βίο» εκτιμά ο κ. Άνθιμος και ζητάει να σπάσει επιτέλους την σιωπή της. Επίσης δηλώνει τις έντονες επιφυλάξεις του σε ό,τι αφορά την δημιουργία νέων ιδρυμάτων ενώ δηλώνει άγνοια για τις αποφάσεις που συνδέονται με την αξιοποίηση της Μοναστηριακής περιουσίας. Όπως δηλώνει θα φέρει αυτά τα θέματα στην Ιεραρχία που «είναι η μόνη αρμόδια να αποφασίσει».


Ακολουθεί η συνέντευξη του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου στον Νίκο Παπαχρήστου

Νίκος Παπαχρήστου: Σεβασμιώτατε, πριν λίγες ημέρες από την Τήνο μιλήσατε για το θέμα των Σκοπίων. Η αντίδραση των χιλιάδων πιστών ήταν ενθουσιώδης...

Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος: Επί πεντέμισι χρόνια που είμαι μητροπολίτης Θεσσαλονίκης με την βοήθεια του Θεού, μετά από το κήρυγμα που έχει το κυρίως πνευματικό μέρος, δηλαδή τα μηνύματα του Ιερού Ευαγγελίου επί του συγκεκριμένου κειμένου της Κυριακής ή επί της εορτής την οποία τιμά η Εκκλησία, κατά κανόνα ο επίλογος, και μάλιστα  εκτενής επίλογος, αναφέρεται στα εθνικά μας θέματα. Διότι έχω αντιληφθεί, από την επικοινωνία με τον λαό μας, το μεγάλο ενδιαφέρον του κόσμου, πολλές φορές και την αγωνία του, για τα θέματα αυτά και επιπλέον την αγωνία και το ενδιαφέρον του λαού επειδή ακούει και φωνές, είτε από την πρωτεύουσα μας Αθήνα, είτε από την Θεσσαλονίκη, οι οποίες ενίοτε είναι περίεργες, δηλαδή έχουν μια ηττοπάθεια ή μια γενίκευση ή μια τάση υποταγής ασυζητητί στην λεγόμενη παγκοσμιοποίηση κλπ. Αυτά ανησυχούν τον λαό και καταλαβαίνω από τις εκδηλώσεις του λαού στην συνέχεια από την απλή συναναστροφή μας είτε στο τέλος των ομιλιών είτε σε άλλες περιπτώσεις ή όπως έγινε και εξεπλάγησαν όλοι, εις την Τήνο…

Βλέπω ότι ο λαός έρχεται και εκφράζει την συγκατάθεση του σε όλα αυτά. Και σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μου στην Τήνο η προτροπή των εκατοντάδων αγνώστων σε μένα ανθρώπων που συνάντησα ήταν: «Σας ακούμε, πέστε τα, μιλάτε, ακόμη πιο δυνατά, πείτε την αλήθεια, είστε ελπίδα». Εγώ, δεν παρασύρομαι να πιστέψω ότι εγώ έχω καμία εθνικο-προφητική, ας το πούμε έτσι, αποστολή. Απλώς μέσα από τον τρόπο με τον οποίο έζησα στην ζωή μου και διδάχθηκα και διδάχθηκε και η γενιά μας, οι άνθρωποι της ηλικίας μου, έχουμε με υπερβολική, απόλυτη εμπιστοσύνη και αφοσίωση στην Ορθόδοξη Εκκλησία και μεγάλη αγάπη στην Πατρίδα.

Στα εθνικά, λοιπόν θέματα, και ιδίως στο θέμα των Σκοπίων αλλά και στα θέματα τα άλλα τα οποία μας κατατρέχουν και μας δημιουργούν αισθήματα αγωνίας και ανησυχίας ενημερώνω τον λαό, λέγω τις απόψεις, εκφράζω αυτό και που ο λαός έχει στην ψυχή του, κατά το δυνατόν, και υπάρχει μια αμοιβαία ανταπόκριση που ενίοτε όπως άκουσε και το Πανελλήνιο, όπως έχει συμβεί στην Θεσσαλονίκη αλλά και τώρα στην Τήνο, να εκφράζεται ο λαός με κραυγές ενθουσιασμού ή χειροκροτήματα.

Ν.Π.: Υπάρχει η αίσθηση ότι η διοικούσα Εκκλησία παλαιότερα διατύπωνε πιο έντονα τις απόψεις επί των εθνικών θεμάτων. Εσείς, σήμερα, αισθάνεστε μοναξιά στην πορεία που ακολουθείτε;

Μ.Θ.Α.: Ναι, αισθάνομαι και αισθάνομαι και μεγαλύτερη ευθύνη. Βεβαίως υπάρχουν αρχιερείς με τους οποίους επικοινωνώ αλλά και άλλοι άνθρωποι με άλλες ιδιότητες, Ακαδημαϊκούς, Στρατιωτικούς, εν ενεργεία ή αποστράτους, με συναδέλφους σας δημοσιογράφους, με ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι στους διαφόρους θεσμούς της οργανωμένης Κοινωνίας μας και οι οποίοι πράγματι συμφωνούν με όλα αυτά. Πολλοί από αυτούς δεν έχουν τη δυνατότητα, δεν έχουν το βήμα για να μιλήσουν. Και ξέρω ότι και Αρχιερείς θα ήθελαν να μιλήσουν αλλά όλα αυτά θέλουν και μια γνώση των προβλημάτων. Μελετώ πάρα πολύ, διαβάζω άρθρα εγκρίτων εφημερίδων, ανατρέχω στην ιστορία για να δω τις έχει συμβεί στο παρελθόν και να εξηγήσω ότι συμβαίνει σήμερα.

Στην ομιλία μου στην Τήνο έθεσα ένα ερώτημα, για πρώτη φορά, ενώπιον και του εκπροσώπου της Κυβερνήσεως, του κ. Παυλόπουλου, που είναι υπουργός από τους πιο ισχυρούς. Ερώτημα, το οποίο άκουσε ο ελληνικός λαός και είπε, «Να αυτό είναι!». Το υπενθυμίζω με δύο λόγια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει 27 κράτη. Πέστε μου κράτος που έχει τόσες αμφισβητήσεις όσες έχουμε εμείς οι Έλληνες για την Πατρίδα μας, σχετικά με την εθνική της ακεραιότητα και της αυτοτέλεια της. Μόνον εμείς, μόνον η Ελλάδα. Αυτό δεν δημιουργεί ένα παράπονο στον λαό; Δεν δημιουργεί μια αγωνία; Δεν θέλει μια έκφραση δυνάμεως που θα βγει μέσα από τις ενέργειες και την βούληση των αρχόντων, όλων ανεξαιρέτως, προκειμένου να αισθανθούμε και εμείς ότι είμαστε ήσυχοι;

Από τους Σκοπιανούς έχουμε αμφισβήτηση, για την Θράκη έχουμε αμφισβήτηση, για το Αιγαίο το ίδιο, για τη Μακεδονία το ίδιο, για τα Δωδεκάνησα το ίδιο, έχουμε και εσωτερικό πρόβλημα την λαθρομετανάστευση – το λέω ξανά, λαθρομετανάστευση, την ανεξέλεγκτη είσοδο ανθρώπων από άλλες χώρες που την φοβούνται και οι μεγάλες χώρες της Ευρώπης και έχουν βάλει φραγμούς και εμείς εδώ τι θα κάνουμε σε μια χώρα που είμαστε 10 εκατομμύρια και τώρα 12 με τα 2 εκατομμύρια να είναι ξένοι;

Ε, λοιπόν, μπορούμε να μένουμε αδρανείς; Αυτό είναι ποιμαντικό πρόβλημα της Εκκλησίας, πολύ σημαντικό, και γι’αυτό προσπαθώ, εγώ τουλάχιστον, να διατηρήσω αυτήν την ευαισθησία του λαού, της συμμετοχής στον προβληματισμό, για πείσουμε στην συνέχεια και τους κρατούντες σε όποια επικοινωνία και δυνατότητα επαφής έχουμε με αυτούς να καταλάβουν το τι πρέπει να γίνει.

Ν.Π.: Πιστεύετε ότι η διοίκηση της Εκκλησίας θα έπρεπε να έχει εντονότερη παρουσία για τα εθνικά θέματα;

Μ.Θ.Α.: Βεβαίως! Μαζί με τα εθνικά είναι και τα κοινωνικά όπως λέμε που δεν είναι μόνο για την σωτηρία της ψυχής μας αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούν να ζήσουν όλοι οι άνθρωποι. Πριν 15 χρόνια μίλησα για πρώτη φορά για τις κοινωνικές επιπτώσεις που θα επιφέρει το άνοιγμα της ψαλίδας πλουσίων και φτωχών στην χώρα μας. Αλλά, αισθάνομαι ότι αυτή την περίοδο, η Εκκλησία διά της ηγεσίας της, η οποία προέρχεται συνήθως από το Κέντρο μας, από την Σύνοδο στην Αθήνα, είτε από τον Πρόεδρο είτε από τα μέλη της Συνόδου, δεν δίδει μαρτυρία στα θέματα αυτά. Δεν δίδει την σημασία που πρέπει και προπάντων να δείξει στον λαό επί των θεμάτων αυτών ποια είναι η σωστή στάση. Και ο λαός το έχει ανάγκη αυτό.

Αν και δεν είμαι ευσυγκίνητος, σας λέω ότι συγκινήθηκα από αυτό που συνάντησα στην Τήνο αλλά και όπου βρέθηκα. Ο κόσμος ερχόταν και μου έλεγε: «Σας ακούμε, αυτά που λέτε είναι η ελπίδα μας, η ενίσχυση μας, συνεχίστε, μιλήστε, να μιλήσουν και οι άλλοι, που είσαι Χριστόδουλε, εσύ έμεινες και μετά τον Χριστόδουλο είσαι η ελπίδα μας». Να τα πω έτσι καθαρά, όπως μου τα λένε.

Ε, λοιπόν νομίζω είναι η ώρα που πρέπει να μιλήσουμε. Όλοι πρέπει να μιλήσουν και ιδιαιτέρως εκείνοι που δύνανται και έχουν την γνώση των θεμάτων και των προβλημάτων και την δυνατότητα του λόγου χωρίς ποτέ να υπεισέρθουμε στις λεπτομέρειες μιας τακτικής πολιτικής που είναι ευθύνη της Κυβερνήσεως. Να μην μας λένε ότι ασκούμε πολιτική. Αλλά εμείς δεν ασκούμε πολιτική. Δεν ασκώ πολιτική, δεν είπα ποτέ τι να κάνουν. Απλά λέω πως το αίτημα μας είναι ότι δεν θέλουμε στον όνομα των Σκοπίων να υπάρχει το όνομα Μακεδονία ή παράγωγο αυτού. Και αυτό το αίτημα το είπα εξ αρχής.

Ν.Π.: Δηλαδή, πιστεύετε ότι η διοίκηση της Εκκλησίας σιωπά και πρέπει να σπάσει την σιωπή της;

Μ.Θ.Α.: Βεβαίως! Βεβαίως! Αυτή την στιγμή είναι μια μεγάλη απουσία από τον πνευματικό και εθνικό μας βίο ότι δεν ακούγονται αυτά που θα έπρεπε να ακούγονται για την ενίσχυση, την υποβοήθηση, την καλλιέργεια και την αφύπνιση του λαού μας μέσα εις την ατμόσφαιρα της ειρήνης και της υπευθυνότητας που η Εκκλησία εγγυάται.

Κοιτάξτε, έχω την εντύπωση πως η άποψη που κυριαρχεί, και στον προκαθήμενο τον οποίο εγώ δεν τον ενοχλώ σε τίποτα, δεν τον δυσκολεύω, γνωριζόμαστε άλλωστε από τα φοιτητικά μας χρόνια, αλλά δεν ξέρω γιατί έχει την άποψη να κρατούμε χαμηλούς τόνους και να μη μιλάμε. Ε, αυτό εγώ δεν το δέχομαι!

Τι θα πει να κρατούμε χαμηλούς τόνους και να μη μιλάμε; Όταν υπάρχουν προβλήματα της καθημερινότητας και είναι εκρηκτικά, δεν θα μιλήσουμε; Μα σήμερα ο τρόπος επικοινωνίας με όλα τα Μέσα που υπάρχουν, της ενημερώσεως του λαού μας και του διαλόγου, παρέχουν την ευκαιρία να μιλήσουμε, να ακουστεί το μήνυμα και οι θέσεις της Εκκλησίας σε μεγαλύτερο κομμάτι του λαού μας, σε κάθε γωνιά της πατρίδος μας.

Ύστερα ετοιμάζεται μια Σύνοδος της Ιεραρχίας η οποία θα συνεδριάσει τον Οκτώβριο. Πρέπει να μπουν θέματα τα οποία συγκλονίζουν αυτή την στιγμή τον λαό. Ε, τα θέματα που επελέγησαν έχουν γενικότητες ή έχουν εξεταστεί και άλλη φορά. Και στο τέλος δεν βγαίνει τίποτα. Παραπέμπονται στις επιτροπές και στην πράξη δεν γίνεται, δεν εφαρμόζεται τίποτα.

Αν όμως μιλήσει ο Αρχιεπίσκοπος…Βέβαια ο άνθρωπος ομιλεί. Κήρυξε και στην εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, εδώ, στην Παναγία Σουμελά, αλλά δεν βγήκε μήνυμα! Δεν βγήκε συγκίνηση, δεν βγήκε συμπέρασμα, δεν βγήκε του λαού η ανάπαυση και το αίσθημα της ευθύνης του…

Ν.Π.: Πιστεύετε ότι κάποιοι αδελφοί σας μετρούν αυτού που για τους πολιτικούς ονομάζουμε «πολιτικό κόστος»; Αποφεύγουν το ενδεχόμενο να δεχθούν κριτική;

Μ.Θ.Α.: Αρκετοί, ναι. Όχι όλοι, αλλά αρκετοί ναι, δεν μπορούν. Και δεν ξέρω γιατί και πως αλλά δεν ομιλούν, δεν γράφουν. Μερικοί ίσως πουν κάτι στις εγκυκλίους αλλά και πάλι, εκεί γράφουμε τα συνήθη, για να μην πω τετριμμένα, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα και από εκεί και πέρα… 

Θα ήθελα στο σημείο αυτό να επαναλάβω κάτι που το έχω πει και σε άλλες περιπτώσεις όπως τώρα εσείς που είχατε την πρωτοβουλία να γίνει αυτή η συνέντευξη. Ποτέ δεν έχω ζητήσει να μιλήσω στα ΜΜΕ. Πάντοτε οι δημοσιογράφοι μου το ζητούν γιατί υπάρχει μια καλή επικοινωνία, γιατί τους αρέσει που έχω το θάρρος της γνώμης μου. Ό,τι και αν πω, όποια και αν είναι η θέση μου για κάποιο ζήτημα είμαι πάντοτε ανοικτός στο διάλογο, στην αντίθετη άποψη, μέσα σε πνεύμα ευπρέπειας, και από εκεί και πέρα ο λαός οικοδομείται.

Ν.Π.: Σεβασμιώτατε, με αφορμή την τελευταία αναφορά σας, πιστεύετε ότι η διοίκηση της Εκκλησίας έχει εισέλθει σε μια περίοδο εσωστρέφειας; Αντιμετωπίζει με διστακτικότητα, με φόβο την επικοινωνία, μέσω των ΜΜΕ, με τον λαό;

Μ.Θ.Α.: Ναι, κοιτάξτε το γεγονός ότι κατήργησε τον εκπρόσωπο τύπου της Ιεράς Συνόδου στις συνήθεις συνεντεύξεις που είχαμε με τους δημοσιογράφους όλων των Μέσων, μετά τις συνεδρίες της ΔΙΣ, δείχνει αυτό ακριβώς. Το κατήργησε και μένει μόνο με το δελτίο τύπου. Αυτό δεν είναι σωστό. Μέσα από αυτές τις συνεντεύξεις, και εγώ που ήμουν χρόνια υπεύθυνος τύπου, βγήκαν πολλές φορές ωραιότατα θέματα. Υπήρξαν και διαφωνίες αλλά απαντήθηκαν και ερωτήματα και απορίες που διαφορετικά θα δημιουργούσαν μια λανθασμένη εντύπωση για τις θέσεις της Εκκλησίας. Όλα αυτά καταργήθηκαν και ένα χαρτί με το δελτίο τύπου, το οποίο είναι και λίγο άψυχο, βγαίνει για να υποκαταστήσει την συνέντευξη του υπευθύνου τύπου εκ μέρους της Συνόδου με 15,20 και πολλές φορές 30 δημοσιογράφους και με 6,7,8 και 10 κάμερες.

Ε, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ένα κλείσιμο προς τα έσω, μια πορεία προς την εσωστρέφεια; Εγώ δεν συμφωνώ με αυτό. Απομακρύνουν τον λαό από τη δυνατότητα να ακούσει αναλυτικότερα και με λεπτομέρεια και υπεύθυνα τις απόψεις του διοικούντος οργάνου, δηλαδή της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, και επομένως δεν έχουν όντως τη δυνατότητα της επικοινωνίας και της κοινωνίας  με το φρόνιμα που υπάρχει μέσα στην Σύνοδο.

Υπήρχαν θέματα στην παρούσα συνοδική περίοδο που λήγει σε λίγες ημέρες, θα συνεδριάσει η ΔΙΣ για τελευταία φορά με την παρούσα σύνθεσή της, τα οποία ήταν εκρηκτικά. Και πέρασαν έτσι. Εντάξει, αλλά εγώ δεν συμφωνώ. Και είναι και άλλοι που δεν συμφωνούν…

Ν.Π.: Nα έρθουμε σε ένα άλλο θέμα που βρίσκεται στην επικαιρότητα, στο φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Εκκλησίας. Ανακοινώνονται συνεχώς σχέδια για το μέλλον…

Μ.Θ.Α. Κοιτάξτε κατά μητροπόλεις υπάρχει σημαντικό κοινωνικό έργο αναλόγως και με τον πληθυσμό τους. Γίνονται έργα τα οποία αποτελούν αληθινή προσφορά προς τον λαό. Δεν είναι πάντοτε όπως θα τα θέλαμε. Υπάρχει βέβαια και μια δυσκολία, ίσως λόγω της οικονομικής κρίσεως. Γιατί και οι δωρεές έχουν περιοριστεί, είναι μικρότερες.

Τώρα ως προς την ουσία του ερωτήματός σας. Αυτό που λέει ο Αρχιεπίσκοπος, και εγώ με πολύ καλή διάθεση είμαι ανοιχτός σε συζήτηση επ’ αυτού, ότι δηλαδή θα πάρουμε τα χρήματα της Εκκλησίας, ό,τι υπάρχει για να κάνουμε έργα φιλανθρωπίας, σαν άποψη συνολική πιστεύω ότι είναι λάθος. Εμείς δεν μπορούμε να υποκαταστήσουμε το Κράτος και να καλύψουμε όλη την Πρόνοια και όλη της φιλανθρωπία. Ούτε είναι σκοπός μας αυτός, ούτε έχουμε την δυνατότητα να το πράξουμε. Ούτε μπορούμε να στερήσουμε από την Εκκλησία κάποιους πόρους που διαθέτει και να μην έχουμε τη δυνατότητα αύριο σε μια άλλη στιγμή δοκιμασίας να κάνουμε κάτι πολύ δυναμικό και να βοηθήσουμε τον λαό. Δεν πρέπει να έχουμε λίγα χρήματα; Θα τα διαθέσουμε για κτίρια; Και ποιος θα τα λειτουργήσει τα ιδρύματα; Και ποιος θα μπορέσει να συντηρήσει τις τεράστιες δαπάνες;

Η άποψη μου λοιπόν είναι ότι θα πρέπει να αξιοποιούμε όλα όσα έχουν γίνει…

Και εγώ είχα τη δυνατότητα αυτή… Και εδώ επιχείρησα αλλά έχω αντιμετωπίσει δυσκολίες για λόγους ιδεολογικούς και το θέμα είναι στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ήθελα να κάνω ένα ίδρυμα στην Θεσσαλονίκη, περιθάλψεως χρονίων πασχόντων…

Να κάνουμε τις προσπάθειες αλλά η κύρια ευθύνη για την πρόνοια και την παροχή υπηρεσιών είναι του Κράτους. Γι’ αυτό και οι Απόστολοι, όταν οι χριστιανοί πλήθυναν, εξέλεξαν τους διακόνους για τα έργα της φιλανθρωπίας. Η κύρια αποστολή μας είναι Σωτηριολογική και από εκεί και πέρα ό,τι μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν κάποιες ανάγκες τους, υλικές ή προβλήματα υγείας.

Ν.Π.: Θεωρείτε ότι θα έπρεπε να υπάρξει «διασπορά» των ιδρυμάτων που έχουν  εξαγγελθεί σε όλες τις περιοχές της επικράτειας της Εκκλησίας της Ελλάδος;

Μ.Θ.Α.: Εάν πρόκειται να γίνουν όλα αυτά τα έργα δεν μπορεί όλα να σχεδιάζονται να γίνουν στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Με μερικούς Ιεράρχες που το έχουμε συζητήσει αποφασίσαμε να το θέσουμε στην Ιεραρχία. Θα τεθεί υπό αίρεση η όποια απόφαση. Δεν μπορεί να πάνε όλα τα χρήματα της Συνόδου μόνο στην Αθήνα και να γίνουν τα έργα μόνο εκεί. Θα πρέπει να δημιουργηθούν έργα, ένα δίκτυο δράσεων, σε κομβικές πόλεις εκτός από την Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη, την Λάρισα, την Πάτρα, την Κομοτηνή, τις Κυκλάδες. Θα πρέπει να γίνουν για όλο τον κόσμο. Όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στην περιφέρεια.
 
Ν.Π.: Εσείς, Σεβασμιώτατε, ενημερωθήκατε για την απόφαση ένα μέρος των εσόδων της μοναστηριακής περιουσίας να αξιοποιείται από την κεντρική διοίκηση για κοινωνικούς σκοπούς;

Μ.Θ.Α.: Όχι! Όχι, δεν γνωρίζουμε. Και άλλα είναι που δεν γνωρίζουμε. Και αυτά θα έρθουν τώρα, στην Σύνοδο της Ιεραρχίας, οπωσδήποτε. Θα έρθουν εκεί, γιατί για μερικά πράγματα δεν μπορούν να λαμβάνονται αποφάσεις και να μην γνωρίζει το Σώμα της Ιεραρχίας που έχει εξουσιοδοτήσει την Διαρκή Σύνοδο να ασκεί τα τρέχοντα ζητήματα και όταν υπάρχει κάποιο σοβαρό θέμα οι αποφάσεις να λαμβάνονται από την μεγάλη, την Σύνοδο της Ιεραρχίας.

Ε, δεν τα έχουμε πληροφορηθεί αυτά. Δεν έχουμε λάβει γνώση. Γνωρίσαμε γι’αυτά μέσα από τα δελτία τύπου και από τις απόψεις που διατυπώνει ο Αρχιεπίσκοπος. Και μπορεί να έχει τις απόψεις του, να τις ακούσουμε…Όμως δεν έχουμε κάτι συγκεκριμένο και υπεύθυνο και προπάντων δεν έχουμε απόφαση της Ιεραρχίας. Είναι πολύ όσοι πιστεύουν ότι επί αυτού του ζητήματος θα πρέπει να έχουμε απόφαση της Ιεραρχίας. Τα χρήματα που συγκεντρώνονται στο κέντρο, στην Αθήνα είναι όλης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Επομένως όλη η Εκκλησία, δια της Ιεραρχίας, πρέπει να εκφραστεί πάνω στο θέμα αυτό.

Για τέτοια μεγάλα ζητήματα πρέπει να αποφασίζει η Ιεραρχία και στην συνέχεια, αν και δεν θέλω να αποκαλύψω πράγματα τα οποία τα τήρησα μυστικά, να συγκαλείται μια έκτακτη Ιεραρχία για να εξετάζουμε την πορεία όσων αποφασίσαμε.

Ν.Π.: Οπότε τον Οκτώβριο στην Σύνοδο της Ιεραρχία θα ζητήσετε την πραγματοποίηση έκτακτης Συνόδου, σε σύντομο χρόνο, για να δείτε αν υλοποιούνται οι αποφάσεις που θα λάβετε…

Μ.Θ.Α.: Ακριβώς. Μετά την Ιεραρχία του Οκτωβρίου, κατά τον Φεβρουάριο, από τώρα θα το πω, τον Φεβρουάριο πρέπει να έχουμε Ιεραρχία για να ενημερωθούμε τι ακριβώς συνέβη. Τι απεφασίσθη, τι εξετελέσθη και δεν γίνεται να υλοποιηθεί.

Για Σκόπια

Μ.Θ.Α.: Εμείς ξέρουμε ότι απέναντι μας έχουμε μια χώρα που αποτελείται από πολλές εθνότητες. Έχουμε ακόμα και την επιστολή των 300 καθηγητών, ειδικών στην αρχαία ιστορία, στον πρόεδρο Ομπάμα που του λένε ότι ο προκάτοχος του Τζορτζ Μπους έκανε λάθος, μεγάλο λάθος γιατί το κρατίδιο αυτό δεν έχει καμία σχέση με την Μακεδονία. Και προσθέτουν πως το κρατίδιο αυτό προσπαθεί να κατασκευάσει ιστορία. Και του επισημαίνουν πως ό,τι σχετίζεται με την Μακεδονία αφορά την Ελλάδα. Εάν αυτά λένε οι καθηγητές, εάν αυτά λένε και πολλοί άλλοι διαπρεπείς επιστήμονες, διπλωμάτες και πολιτικοί και μέσα στην πατρίδα μας και αλλού, εμείς θα πάμε να συμβιβαστούμε δεχόμενοι ένα όνομα όπως «Βόρεια Μακεδονία»; Και αν η χώρα αυτή ονομαστεί έτσι οι κάτοικοί της πως θα λέγονται; Βόρειοι Μακεδόνες; Την χάσαμε την μάχη. Δηλαδή θα αναγνωρίσουμε ότι είναι Μακεδόνες μέσω της λέξης «Βόρειοι»; Και δεν απαντάει κανείς.
Δεν είναι δυνατόν να το δεχθούμε αυτό.

 Ν.Π.: Όταν θα έρθουν οι πολιτικοί αρχηγοί και οι βουλευτές στην Θεσσαλονίκη για τη διεθνή έκθεση τι θα τους πείτε;

Μ.Θ.Α.: Εγώ δεν μπορώ να τους πω... Το έκανα το 2005 με την ομιλία μου στα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης, παρουσία του Πρωθυπουργού και μεγάλου πλήθους. Αφού μετέφερα τον χαιρετισμό του Οικουμενικού Πατριάρχη, διάβασα ένα κείμενο ολίγων λεπτών και έγινε ταραχή. Το «Ή ταν ή επί τας» ή το «Όπου Μακεδονία και η Ελλάς», που είπα, προκάλεσαν συζητήσεις, τα σχόλια δημοσιογράφων, την ενόχληση των φιλοσκοπιανών κύκλων της Ελλάδος. Και ενώ στην αρχή πολλοί αντέδρασαν μετά από μερικές ημέρες και τα γεγονότα που ακολούθησαν άλλαξαν άποψη και έλεγαν πως είχα δίκιο.

Τα ίδια θα έλεγα και τώρα, αλλά καταλαβαίνω πως θα τους δυσαρεστήσω. Δεν θα έχω και ευκαιρία να σας πω…γιατί η Ακολουθία του Αγιασμού γίνεται κεκλεισμένων των θυρών  εξαιτίας πιθανών επεισοδίων που μπορεί να επιχειρήσουν μερικοί. Έτσι είναι η δικαιολογία. Τώρα αν μεταξύ άλλων αυτό έγινε και για να μην ακούγονται κάποια που λέμε εμείς, με δύναμη, τα οποία αναφέρονται στην πραγματικότητα, τι να πω, δεν θέλω να το πιστέψω. Κάποιοι βέβαια πιστεύουν ότι είναι και αυτό. Άρα μόνο κατ’ ιδίαν σε συζητήσεις μπορώ να μιλήσω. Όμως θα υπάρξει κάποια επικοινωνία (σ.σ εννοεί με τον κόσμο). Θα μιλήσουμε, δεν είναι δυνατόν. Γιατί η τάση είναι συμβιβαστική. Και ο κύριος Νίμιτς μας κοροϊδεύει χρόνια. Ήταν πρόεδρος μιας επιτροπής που εδρεύει στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης που χρόνια τώρα μιλούν για κατάργηση των συνόρων, τα Βαλκάνια να μην έχουν την σημερινή τους μορφή και άλλα τέτοια.

Ν.Π.: Αν τα κόμματα δεχθούν μια ονομασία με την λέξη «Μακεδονία», ως ποιμένας της πόλης της Θεσσαλονίκης, θα συνταχθείτε με την απόφαση τους;

Μ.Θ.Α.: Κοιτάξτε, εμείς θα εκφράσουμε την βαθύτατη θλίψη μας και την ανησυχία μας και επειδή είμαστε νόμιμοι πολίτες, δεν έχουμε και δικαίωμα να κάνουμε κάτι άλλο, θα πειθαρχήσουμε σε αυτό που αποφάσισε η Πολιτεία.

Για επεισόδια στην Παναγία Σουμελά του Πόντου  

Μ.Θ.Α.: Ο φόβος  που επέδειξαν οι γείτονες με την στάση τους είναι αδικαιολόγητος. Οι άνθρωποι πηγαίνουν ως απλοί προσκυνητές, για να προσκυνήσουν στις πατρίδες και τα Αγιάσματα των πατέρων τους. Πάνε μόνο να προσευχηθούν. Ποτέ δεν συνέβη το παραμικρό επεισόδιο. Αυτό αποδεικνύει ότι ο φόβος των γειτόνων είναι αδικαιολόγητος. Οι επισκέψεις αυτές έχουν καθαρά θρησκευτικό, συναισθηματικό χαρακτήρα και μνημονευτικό των προγόνων τους. Οι Πόντιοι και όλοι όσοι έχουν ρίζες στους τόπους αυτούς έχουν δικαίωμα να επισκεφθούν τους τόπους των πατέρων τους. Να επιστρέψουν.

Ν.Π.: Πως όμως χαρακτηρίζετε την στάση κάποιων πολιτικών προσώπων και επισκεπτών που εκείνη την στιγμή, σε εκείνο το μέρος επέλεξαν να ψάλλουν των εθνικό μας ύμνο;

Μ.Θ.Α.: Γνωρίζοντας τις σχέσεις με την γειτονική χώρα, έχοντας ταξιδέψει πολλές φορές εκεί, νομίζω ότι δεν θα έπρεπε να ψάλλουν τον εθνικό ύμνο.

Ν.Π. Σεβασμιώτατε, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά γι' αυτή την ειλικρινή συζήτηση που είχαμε.

Μ.Θ.Α.: Σας ευχαριστώ και εγώ.   

πηγή:amen.gr